4. DOBÓR TRANSFORMATORÓW I APARATURY
Tablica 4.3. Przcciątalność transformatorów produkcji krajowej A. Dopuszczalny czas trwania przeciążenia szczytowego
Obciążenie szczytowe względne, w % |
Uprzednie średnie względne obciążenie w okresie pozaszczytowym w procentach prądu znamionowego | ||||
80 |
70 |
60 |
50 | |
40 | |
Dopuszczalny czas trwania przeciążenia szczytowego, w |
godzinach | ||||
105 |
3 |
5 |
12 |
12 |
12 |
110 |
— |
— |
3.5 |
. 7 |
9 |
115 |
— |
— |
. |
3,5 |
B. Dopuszczalny czas trwania przeciążenia dorywczego
Uprzednie obciążenie względne, w % |
Najwyższa ustalona temperatura oleju (w °C) transformatorów o różnym sposobie chłodzenia |
Najdłuższy czas trwania przeciążenia w minutach w zależności od wielkości przeciążenia, w % | ||||||
AN-ON |
AF-ON AF-OF AN-OF |
WN-ON WF-OF |
110 |
120 |
130 |
140 |
150 | |
mniej niż 50 |
55 |
49 |
41 |
180 |
90 |
60 |
30 |
15 |
50-1-75 |
68 |
60 |
50 |
120 |
60 |
30 |
15 |
8 |
| 75-r90 |
78 |
68 |
58 |
60 |
30 |
15 |
8 |
4 |
C. Dopuszczalny czas trwania przeciążenia zakłóceniowego
Wykonanie i rodzaj chłodzenia transformatora |
Największy dopuszczalny czas trwania przeciążenia, w minutach | |||
120 |
60 |
30 |
10 | |
Dopuszczalne przeciążenie, w % | ||||
Napowietrzne, AN-ON |
135 |
135 |
170 |
200 |
Wnętrzowe, AN-ON |
110 |
130 |
150 |
180 |
AF-ON, AF-OF |
130 |
150 |
160 |
180 |
WN-ON, WF-OF |
| 125 |
140 |
150 |
170 |
trwania przeciążenia szczytowego nie powinien przekraczać wartości podanych w tabl. 4.3.
Przeciążenie dorywcze jest dopuszczalne w transformatorach, które w okresie co najmniej 10 h pracowały przy obciążeniu niższym od znamionowego. Mogą one być przeciążone w stopniu podanym w tabl. 4.3.
Przeciążenie zakłóceniowe. W czasie zakłóceń pracy sieci zachodzi niekiedy konieczność utrzymania transformatorów w ruchu pomimo znacznego ich przeciążenia. Wynika to z konieczności utrzymania zasilania szczególnie ważnych odbiorców. Dopuszczalne wartości przeciążeń zakłóceniowych podano w tabl. 4.3.
4.2. DOBÓR SZYN ZBIORCZYCH, POŁĄCZEŃ I IZOLATORÓW 4.2.1. Wiadomości ogólne
Rozróżnia się szyny giętkie, wykonane z linek i szyny sztywne, wykonane z płaskowników, rur, ceowników lub kształtowników o profilach specjalnych.
Szyny sztyWpe wykonuje się najczęściej z aluminium. Szyny miedziane są stosowane tylko w tych przypadkach, gdy użycie aluminium nie jest wskazane z uwagi na szkodliwą dla aluminium atmosferę chemicznie aktywną, atakże gdy wymagana jest szczególnie wysoka wytrzymałość mechaniczna szyn oraz, gdy w szynie występuje bardzo duża gęstość prądu. Dopuszcza się także stosowanie szyn z innych materiałów, co musi być odpowiednio uzasadnione własnościami materiału. Materiałem znajdującym zastosowanie przy produkcji szyn jest np. stop Al—Mg—Si, o bardzo dużej wytrzymałości mechanicznej i o przewodności zbliżonej do aluminium.
Najczęściej stosowane są szyny z pojedynczych płaskowników, zwłaszcza w stacjach wnętrzowych średnich napięć. Przy większych prądach stosuje się szyny z dwóch lub trzech płaskowników. Przy prądzie przemiennym szyn złożonych z czterech i większej liczby płaskowników nie stosuje się ze względu na występowanie w takich przypadkach efektu zbliżenia i naskórkowości.
Połączenia wykonane z szyn pojedynczych nazywane są w normie krajowej [44] przewodami szynowymi jednopasmowymi, a z dwóch lub trzech szyn — odpowiednio przewodami szynowymi dwupasmowymi i trójpasmowymi.
Szyny z ceowników charakteryzują się dużą obciążalnością długotrwałą, przy jednoczesnym dobrym wykorzystaniu materiału przewodowego.
Szyny rurowe charakteryzują się dużą wytrzymałością mechaniczną, a brak ostrych krawędzi zmniejsza możliwość występowania ulotu. Z tych względów znajdują one zastosowanie w stacjach wysokich i najwyższych napięć.
Szyny giętkie, instalowane w stacjach napowietrznych, wykonywane są najczęściej z linek stalowoaluminiowych. Odmianą szyn giętkich są przewody wielo-linkowe. Odznaczają się one dużą obciążalnością długotrwałą. Ze względu na dobre warunki chłodzenia i mały efekt naskórkowości, dopuszczalne obciążenie długotrwałe przewodów wielolinkowych jest większe niż dla szyny sztywnej o tym samym przekroju. Zasadniczą zaletą przewodów wielolinkowych jest zmniejszenie ulotu.
Oprócz szyn nieizolowanych spotykane są w stacjach szyny sztywne izolowane i osłonięte. W elektrowniach z blokami wielkich mocy (200 MV • A—1200 MV • A) połączenia pomiędzy generatorami a transformatorami blokowymi i odcze-powymi wykonuje się szynami osłoniętymi, ekranowanymi. Przekrój poprzeczny takiej szyny przedstawiono na rys. 4.1.
Tor prądowy zbudowany jest przeważnie z dwóch ceowników lub rur z aluminium lub miedzi. Osłony, nazywane w tym przypadku ekranami, wykonywane są z rur aluminiowych. Osłaniają one oddzielnie każdy biegun połączenia. W nowych rozwiązaniach osłony są przeważnie zwarte. Zastosowanie ekranów eliminuje groźne dla dużych generatorów zwarcia międzyfazowe w pobliżu zacisków twornika,
103