PnOJEKTOWANie STACJI
— obliczenia,
— schematy połączeń, rysunki wykonawcze i montażowe,
— szczegółowe wytyczne do projektów innych branż,
— zestawienie materiał ów,
- — kosztorys.
Założenia do projektu technicznego stanowią zatwierdzone uprzednio wcześniejsze fazy dokumentacji (ZTE, projekt wstępny).
Opis techniczny i obliczenia dotyczą rozwiązań, które nie były przedmiotem wcześniejszych faz dokumentacji. Będą to zazwyczaj rozwiązania konstrukcyjne pól i połączeń, obwodów pomocniczych (zabezpieczeń, automatyki, sygnalizacji, pomiarów), urządzeń pomocniczych (akumulatornie, zespoły prostownikowe, instalacji sprężonego powietrza, instalacje oświetleniowe — itp.) oraz rozwiązania ochrony odgromowej i uziemień w stacji.
Schematy połączeń, rysunki wykonawcze i montażowe podaje się dla wszystkich zastosowanych w projekcie rozwiązań. W przypadku skomplikowanych układów obwodów pomocniczych wykonuje się schematy funkcjonalne i montażowe. Przy rozwiązaniach typowych nie zachodzi potrzeba dołączenia pełnej dokumentacji schematów i rysunków wykonawczych. Podobnie w przypadku typowych pól rozdzielnic do projektu nie załącza się szczegółowych rysunków konstrukcyjnych i montażowych. Potrzebne są wtedy tylko rysunki określające sposób instalowania rozwiązań typowych i sposób wykonania połączeń.
Wytyczne do projektów innych branż powinny być opracowane dla projektów: budowlanych, sanitarnych, komunikacyjnych itp. Projekty branżowe wchodzą w skład pełnego projektu technicznego stacji elektroenergetycznej.
Zestawienie materiałów zawiera wykaz i dane techniczne materiałów i urządzeń niezbędnych do budowy stacji. Wykaz materiałów jest podstawą do zamówień. Stąd dane techniczne powinny jednoznacznie i dokładnie określać poszczególne pozycje.
Kosztorysy orientacyjne i wstępne (uproszczone) wykonuje się na podstawie wskaźników techniczno-ekonomicznych uzyskanych z analiz robót o identycznym lub zbliżonym charakterze (np. koszt budowy jednego pola rozdzielnicy o określonym wyposażeniu).
Kosztorysy szczegółowe wykonuje się oddzielnie dla poszczególnych rodzajów robót (budowlane, mechaniczne, instalacyjne, elektryczne, sanitarne itp.) i dla poszczególnych obiektów stacji.
Na podstawie kosztorysów szczegółowych sporządza się kosztorys generalny, określający całkowity koszt projektowanej inwestycji. Podaje Się także zestawienie zbiorcze kosztów (ZZK).
Kosztorys szczegółowy musi być oparty na kalkulacji cen jednostkowych robocizny i materiałów. Forma i treść kosztorysu powinna być wykonana według obowiązujących zarządzeń.
Koszt robót nietypowych, nie ujętych urzędowymi katalogami oblicza się na podstawie określenia niezbędnego zużycia roboczogodzjn i materiałów.
Do kosztorysów dołącza lię także tabele elementów scalonych, określających koszty jednostkowe poszczególnych rodzajów robót.
Załączniki muszą zawierać protokoły zatwierdzające poprzedni etap procesu, projektowania, a także uzgodnienia ze wszystkimi instytucjami, których w sposób bezpośredni lub pośredni dotyczy planowana inwestycja. Jest to często bardzo obszerna dokumentacja, której zakres musi być zgodny z obowiązującymi przepisami dotyczącymi realizacji inwestycji [40].
9A. TYPIZACJA ROZWIĄZAŃ PROJEKTOWYCH
W projektowaniu oczywistym dążeniem jest stosowanie elementów sprawdzonych, które wykazały swoją pełną przydatność eksploatacyjną. Takim wymaganiom mogą sprostać rozwiązania typowe, opracowane przez wyspecjalizowane jednostki, dysponujące dużym doświadczeniem projektowym i rozbudowaną bazą naukowo-badawczą. Rozwiązania typowe mają także i inne zalety. Przy stosowaniu rozwiązań typowych wydatnie skraca się czas projektowania. Warto przy tym podkreślić, że długie przygotowanie dokumentacji technicznej jest zazwyczaj trudną'do pokonania barierą w szybkiej realizacji inwestycji. Postąp w przyspieszeniu projektowania jest jak dotąd niewielki, nieporównanie mniejszy niż w samym wykonawstwie.
Typizacja umożliwia rozwój prcfabrykacji. Typowe elementy mogą być produkowane fabrycznie w wielkich seriach.
Jakość produkcji przemysłowej jest zawsze wyższa od jakości wytwarzania na placach budów. Ujednolicenie elementów oraz możliwość ich szybkiej dostawy ułatwia wykonawstwo i pozwala na szybszą realizacją całego cyklu inwestycyjnego. Mają też rozwiązania typowe i wady, jak np. pewną schematyczne#, trudność uwzględnienia wymagań specyficznych. W sumie jednak zalety techniczne i ekonomiczne rozwiązań typowych wykazują ich zdecydowaną przewagą nad indywidualnymi rozwiązaniami projektowymi. Stąd też istnieje obowiązek stosowania rozwiązań typowych w tych przypadkach, gdy stanowią one możliwą do przyjęcia alternatywę rozwiązania techniczno-ekonomicznego zadania projektowego.
W kraju w dziedzinie stacji elektroenergetycznych pracami typizacyjnymi zajmuje się: Energoprojckt oraz Zjednoczenie Elektromontaź (Elektroprojekt). Jednostki te zajmują się pracami lypizacyjnymi w pełnych cyklach łącznie z określeniem wskaźników techniczno-ekonomicznych, publikując bieżące informacje o opracowaniach typizacyjnych (katalogi, wykazy opracowań typowych, karty informacyjne projektów typizacyjnych).
Tendencje prac typizacyjnych zmierzają do zwiększenia zakresu typizacji urządzeń i konstrukcji oraz do możliwie najszerszego uprzemysłowienia produkcji urządzeń typowych.
W pracach typizacyjnych konieczne jest uwzględnienie dużej różnorodności wymagań jakie mogą wystąpić w eksploatacji. Dlatego też projekty typowe oparte są często na rozwiązaniach elementów typowych, które odpowiednio zestawiane mogą dać znaczną liczbę rozwiązań odpowiednich do różnych warunków pracy. Przykła-
223