IMG$60

wielkość 9 pomijn się, a na miejsce skroplonej pary wodnej wchodzą inne składniki spalin (prawo Daltona).

Jeżeli więc w spalinach była para wodna, wyniki analizy są obarczone pewnym błędem. Znalezione przez analizę udziały składników są jednak większe w spalinach, niż wskazały wyniki pomiaru. Błąd ten nie Jaet jednak istotny dla wyników obliczeń gdyż w równaniach, które sostaną jeszcze podane, a na których opierają się obliczenia współczynnika nadmiaru powietrza, objętości spalin itd. występują stosunki udziału składników, a nie ich bezwzględne wartości.

Tak więc paliwo, które zawiera poza węglem wodór lub wilgoć, po spaleniu zupełnym wykaże w aparacie Orsata C0₂ + 0₂ < 21% i ta różnica będzie tym większa, im więcej pary wodnej było w spalinach; natomiast paliwo, które zawiera tylko węgiel (np. suchy koks) po spaleniu zupełnym wykaże (C0₂ + 0₂) = 21%, udział zaś azotu wyniesie 79%.

W tym ostatnim przypadku wyrażenie na współczynnik nadmiaru powietrza można nieco uprościć skracając przez 79, czyli

[VI, 19]

21___21

21-79—    21-o

X »

Dotychczas w rozważaniach zakładano, że spalanie węgla jest zupełne, jeżeli jednak spaliny wskutek niedokładnego spalenia zawierają także CO, to ponieważ przy tworzeniu się tlenku węgla na każdą objętość CO przypada Va objętości tlenu, współczynnik nadmiaru wyrazi się jako

I- -—²¹    cór    ny

21—79————

»

Na podstawie doświadczeń dla przeciętnych gatunków paliwa można przyjąć następujący objętościowy udział C0₂ + 0₂ w spalinach:

koks    20,0 -r- 20,8%

węgiel kamienny    18,0 -r- 20,0%

ropa naftowa    18%

gaz świetlny    12%

Zawartość bezwodnika węglowego w spalinach zależy jednak przede wszystkim od nadmiaru powietrza A, którego wartość w warunkach przeciętnych zależnie od typu paleniska wynosi:

koks i węgiel    l,8-ś-l,8

drewno    l,B-»-l,8

ropa naftowa    1,2-1-1,4

gaz    l,l-f-ł,3

45. Ilość spalin. Znając chemiczny skład paliwa, a w szczególności zawartość w nim węgla oraz wodoru i opierając się na równaniach chemicznych podanych powyżej, można znaleźć ilość spalin powstałych przy zupełnym spaleniu.

Mianowicie z 1 kg paliwa powstanie

G = 1+L = l-t-AL,kg

spalin, to znaczy ilość równa masie paliwa i doprowadzonego powietrza.

Zazwyczaj oblicza się ilość spalin V w m³ na podstawie wyników analizy spalin, więc znając zawartość w spalinach bezwodnika węglowego (b), tlenu (o) i azotu (n)

C-bOj—CO,.

*    12 32    44

32    44

■ 12    12

czyli, źe z 1 kg węgla otrzymuje się kg bezwodnika węglowego. Objętość mola wynosi 22,42 m³, więc objętość właściwa bezwodnika węglowego równa się a jego objętość przy spaleniu 1 kg węgla

‘    B    ■ l»867m^?/kg przy 0°C i 760mm Hg

Jeżeli w 1 kg paliwa było tylko C kg czystego węgla, przy spaleniu powstanie 1,867 C m³ bezwodnika węglowego, co według analizy stanom b%. Wobec tego ilość spalin V m³ stanowi 100%, czyli

l,867C:b- V:100

więc ilość spalin suchych

y~...¹’⁸|⁷P 100 m^a/kg    [VI,211

W przypadku natomiast, gdy w paliwie obok węgla C był jeszcze wodór H, należy do poprzednio obliczonej objętości spalin suchych dodać jeszcze objętość pary wodnej powstałej ze spalenia wodoru i z odparowanej wilgoci paliwa.

Objętość tę oblicza się następująco: z 1 kg wodoru powstaje

2H_s + Oa == 2 H_aO

2*2    32    30

30

i kg    19 kg pory wodnej

Do tego należy dodać wilgoć zawartą w paliwie u>, więc ze spalenia wodoru i odparowania wilgoci łącznie powstanie (9H + w) kg pary, a chcąc wyrazić to w m® mnoży się otrzymany wynik przez objętość właściwą obliczoną z prawa Avogadra jak następuje

22 42

/t‘V =* 22,42m³/mol    J8*u= 22,42 v =—— = 1,23 m³/kg

10

I*

131