IMG194 (2)

2. Nowa sekwencja rozpoczyna się, zanim jeszcze skończy się pierwsza. Akcję przerywa sekwencja epizodyczna. Po zakończeniu epizodu następuje również zakończenie pierwszej sekwencji:

IA *-IR.......Jli-i Ć*

_ai_-1 Jl

Rys. 3

3.    Epizod może być też przerwany i wówczas powstają dość złożone schematy:

| I-1......I-1......1-1

1    I-1......»-¹

Sn    »-•

Rys. 4

4.    Bajka może się rozpoczynać od dwóch sytuacji szkodzenia równocześnie, z których najpierw całkowicie zlikwidowane bywa jedno szkodzenie, a potem drugie. Jeśli bohater zostaje uśmiercony i okradziony ze środka magicznego, to najpierw przywraca się go do życia, a następnie likwiduje skutki kradzieży.

A¹*f| I--(Jl⁹

Rys. 5

H............l--—iji¹

5. Dwie sekwencje mogą mleć wspólne zakończenie:

Rys. 8

6. Czasem w bajce występuje dwóch poszukiwaczy, np. dwóch Iwanów (155) lub żołnierskich synów. W połowie pierwszej sekwencji bohaterowie rozstają się. Zazwyczaj następuje to przy słupie z wróżbami na rozstajnych drogach. Słup służy jako element rozłączający; rozstanie przy słupie przydrożnym oznaczamy symbolem <, czasem zresztą słup występuje jako zwykłe akcesorium. Rozstając się bohaterowie zazwyczaj przekazują sobie przedmiot-sygnalizator: łyżkę, lustro lub chusteczkę. Przekazanie przedmiotu sygnalizującego oznaczamy symbolem s. Oto schematy takich bajek.

II    ,—

I i-,§<

IH

Rys. 7

Są to najważniejsze sposoby łączenia sekwencji.

167