IMGB45 (3)

sywnego światła do rozwoju. Szczególnie wrażliwe na niedobór światła są młode rośliny. których wzrost może być znacznie zahamowany. Rozsadę do najwcześniejszej uprawy należy doświetlać.

Woda. Warunkiem otrzymania soczystych, delikatnych zgrubiert kalarepy jest dobre zaopatrzenie roślin w wodę. Wilgotność podłoża powinna wynosić 65—75% PPW przez cały czas jej wzrostu. Nadmierna wilgotność lub jej wahania mogę powodować pękanie zgrubień. Dłużej trwający niedobór wody w glebie lub podłożu prowadzi do łykowatości zgrubień.

wiosny i jesieni wynosi (w mg na Idm’) 100—150 N. 200 P. 200—400 K oraz 150—200 Mg. Stężenie soli nie powinno przekraczać 1.5—2.0 g KCI na 1 dm^ł. Odpowiednie pH podłoża wynosi 6.6—6,8.

Przed uprawą kalarepy jako przedplonu na podłożu wcześniej użytkowanym należy określić w nim zawartość składników mineralnych i ogólne stężenie soli. Niedobór składników uzupełnia się do zalecanego poziomu. Optymalna dla pomidora i ogórka zawartość składników mineralnych wyraźnie zwalnia tempo wzrostu kalarepy.

11.2.4. Terminy uprawy i stanowisko w planie zagospodarowania pomieszczenia

Kalarepę można uprawiać na zbiór wczesnowiosenny, wiosenny lub jesienny. Na zbiór wczesną wiosną (luty—marzec) wysadza się kalarepę w szklarni w połowie grudnia (Jan-sen 1983). Późniejszy termin uprawy wiosennej przypada na okres od lutego do maja. Wiosną stanowi ona najczęściej przedplon takich roślin, jak papryka, pomidor, ogórek. W tunelu zimnym kalarepa jako przedplon ogórka może zwiększyć dochód z 1 m^J powierzchni nawet o 72% (Babiakova 1981).

Uprawa kalarepy jesienią jako poplonu po pomidorze i ogórku jest mniej popularna.

11.2.5. Wymagania pokarmowe i potrzeby nawozowe

Od chwili wysadzenia rozsady kalarepa zajmuje powierzchnię przez około dwa miesiące. Jest warzywem o średnich wymaganiach pokarmowych. Optymalna zawartość składników w 1 dm³ podłoża w okresie wczesnej

11.2.6. Odmiany

Wyróżnia się odmiany kalarepy przeznaczone do uprawy w pomieszczeniach ogrzewanych i nie ogrzewanych. Odmiany szklarniowe. nadające się do pomieszczeń ciepłych. mają krótki okres wegetacji (36—40 dni). Wczesne odmiany są przeznaczone do uprawy w szklarniach nie ogrzewanych i inspektach oraz do najwcześniejszej uprawy potowej. Ponadto wyróżnia się odmiany o zgrubieniach barwy zielonej i fioletowej Oo najwcześniejszej uprawy poleca są odmianę Dvorskiego, która ma małe ulist-nienie i średniej wielkości zgrubienie, barwy jasnozielonej. Do późniejszej uprawy nadaje się też wczesne odmiany gruntowe znajdujące się w doborze odmian, takie jak Wiedeńska Biała lub Wiedeńska Fioletowa Spośród odmian badanych w Holandii pod względem przydatności do uprawy szklarniowej bardzo dobrze oceniono Prado. Tre-ro. Quick-Star i Fugato. Są to odmiany wczesne, równomiernie wiążące zgrubienia (Cools Stoik 1981).

11.2.7. Produkcja rozsady

Kalarepa jest uprawiana tylko z rozsady Nasiona w ilości 3—4 g wysiewa sic do skrzynek w podłoże organiczne lub ziemą inspektową. Do wschodów utrzymuje sic temperaturę około 18°C. Po wschodach, w fazie rozłożonych liścieni rośliny pikuje są do spinanych doniczek o średnicy 4—6 cm

lub do doniczek celulozowo-tortowych, wypełnionych substratem torfowym, albo do doniczek ziemnych. Rozsada produkowana w miesiącach zimowych powinna być do-. świetlana. Optymalna temperatura w czasie I produkcji rozsady wynosi 12°C i nie powinna spadać poniżej 8°C. zwłaszcza przy uprawie odmian wrażliwych na niską temperatura. gdyż łatwo ulegają one jarowizacji. Za dobrze wykształconą rozsadę uznaje się ro-iliny z 4—5 liśćmi.

Można skrócić uprawę kalarepy w szklar-I ni przez wydłużenie okresu produkcji rozsady. Rośliny pikuje się wówczas do większych doniczek -pierścieni, o średnicy 7—8 cm. i wysadza na miejsce stale po 8—9 tygodniach (Mol 1980). Ten sposób może być stosowany przy uprawie kalarepy na bardzo wczesny zbiór. Opóźnienie wysadzania rozsady zmniejsza nakłady na ogrzewanie.

| 11.2.8. Technologie uprawy

Kalarepę uprawia się bezpośrednio w glebie lub na zagonach wypełnionych podłożem organicznym. Uprawa w tunelach foliowych i inspektach jest podobna do szklarniowej. Kalarepę sadzi się w takich odległościach, by na 1 m^ł powierzchni przypadało 30—40 roślin.

Zabiegi pielęgnacyjne obejmują utrzymywanie odpowiednich warunków klimatycznych oraz wilgotności podłoża, decydujących o kształcie i jakości zgrubienia kalarepy.

Nawożenie poglówne stosuje się, gdy wystąpią objawy niedoboru składników pokarmowych lub w fazie, gdy zgrubienie ma średnicę 1.0—1,5 cm. Okres od sadzenia rozsady do zbioru wynosi 35—45 dni.

11.2.9. Zbiór oraz przygotowanie do obrotu i krótkiego przechowania

Zbiór kalarepy wykonuje się sukcesywnie, gdy zgrubienia osiągną średnicę co najmniej

3 cm. Rośliny wyrywa się z liśćmi i tuż pod zgrubieniem skraca korzeń, po czym wiąże w pęczki. Według normy BN-72/9137-13 w pęczku powinno być nie mniej niż 5 sztuk. Młodą kalarepę w pęczkach można przetrzymywać przez 3—4 tygodnie w chłodni w temperaturze 0—1 °C i wilgotności 90—95%, a przez 1—2 tygodnie w chłodnej (5“C), wilgotnej piwnicy. Okres ten można przedłużyć mniej więcej o połowę, wkładając pęczki kalarepy do woreczków z folii polietylenowej (Kępkowa 1970).

11.3. Kapusta głowiasta biała — Brassica oleracea L. var. capitata f alba

11.3.1.    Znaczenie gospodarcze

Kapusta głowiasta biała uprawiana jest pod osłonami na niewielkiej powierzchni. Uprawia się ją najczęściej w tunelach foliowych, dla przyspieszenia zbiorów młodej (świeżej) kapusty o wyższej wartości odżywczej niż kapusta przechowywana.

11.3.2.    Wartość biologiczna

Częścią jadalną kapusty są liście. Zawierają one dość dużo związków mineralnych i witamin. Na uwagę zasługują przede wszystkim witamina C i wapń. których jest po około 40 mg%. Ponadto kapusta zawiera ponad 1 % białka o korzystnym składzie ami-nokwasowym.