111
datkowych czynności, które mogą zwalniać tempo odkładania, np. odwracanie kart, rozkładanie na stole.
Po odłożeniu wszystkich kart mówimy „Teraz zrobisz to samo drugą ręką”. Przeprowadzamy próbę trzy razy każdą ręką, uznajemy przewagę tej ręki, którą dziecko odkładało karty krócej przynajmniej o 3 sekundy. Jeśli nie ma różnicy, lub jest ona mniejsza, stwierdzamy, że sprawność rąk jest jednakowa. Chociaż porównujemy tylko czasy, należy też notować spostrzeżenia o współdziałaniu rąk.
Porównując najkrótszy czas odkładania kart uzyskany przez dziecko z danymi w poniższej tabeli możemy określić poziom sprawności motorycznej ręki w latach. Ustalony wiek, któremu odpowiada wartość mediany, najbardziej zbliżony do wartości będącej miarą czasu uzyskanego przez dziecko to wiek motoryczny (wg Spionek).
Tabela 5. Wyniki testu „Karty” R. Zazzo
Wiek w latach |
Mediana I Dyspersja | |
czas w sekundach | ||
6 |
40 |
28-52 |
7 |
31 |
23-39 |
8 |
25 |
19-31 |
9 |
21 |
15-27 |
10 |
21 |
15-27 |
11-12 |
16 |
13-19 |
13-14 |
14 |
12-16 |
Dostępnym narzędziem oceny rozwoju motoryki rąk i możliwości graficznych są zadania z testu B. Wilgockiej-Okoń (1971), (zadania badające dojrzałość do pisania) i H. Spionek (1973) „Próby odwzorowywania figur geometrycznych” do badania dzieci w wieku 3-7;6 lat (patrz metody badania percepcji wzrokowej i orientacji przestrzennej). Poziom odtwarzania figur prostych (Rys. 11, figury 1-6) jest w tym teście miarą sprawności motorycznej i koordynacji wzrokowo-ruchowej. Należy zaobserwować, czy