KI6

czaszką i ciężkim wstrząsem mózgu. Lekarze powiedzieli Richardowi i Hopi, że chłopiec umiera z powodu poważnego uszkodzenia mózgu.    *

Kilka godzin później poinformowali, że jest jeszcze cień nadziei, ale Lester musi dostać kilka specyficznych medykamentów w ciągu 48 godzin. Farmaceuta miał jednak złe wiadomości dla zrozpaczonych rodziców. Trzy z tych specyfików były niedostępne, ponieważ od dwóch lat obowiązywał zakaz ich importu, mimo że miejscowi wytwórcy jeszcze nie uruchomili ich produkcji.

Ponieważ Lester musiał pozostawać w całkowitym bezruchu, nie można go było przewieźć do innego kraju. Richard i Hopi byli w sytuacji bez wyjścia: nie mogli ani sprowadzić ratujących życie lekarstw do tego kraju, ani wywieźć z niego umierającego syna.    ,

Na szczęście jednak dzięki podyktowanym^ rozpaczą telefonom i teleksom do dobrych przyjaciół w Europie trzy lekarstwa znalazły się na pokładzie najbliższego samolotu Lufthansy do Delhi. Kiedy niemiecki pilot wylądował na lotnisku Pałam o szóstej rano, zadzwonił do Richdrda i oznajmił: „Mam te lekarstwa z sobą, ale celnicy nie chcą mnie z nimi przepuścić. Lepiej niech pan tu szybko przyjedzie z wypchanym portfelem —/rozumie pan, co mam na myśli”.    I,

Hopi została w szpitalu, żeby czuwać przy łóżku Lestera, a Richard udał się na lotnisko z dwoma grubymi portfelami: jeden wypełniony był rupiami, a drugi — dolarami. Ale kiedy szef urzędu celnego na lotnisku upierał się, że wpuszczenie zabronionych medykamentów do kraju jest niemożliwe, cudzoziemiec nie sięgnął po żaden z tych portfeli. Zamiast tego wybuchnął: „Ależ proszę pana, my tu tak stoimy i spieramy się, a mój syn umiera w szpitalu!” Informacja ta poruszyła Hindusa: „Kto? Pana syn? Dlaczego nie powiedział mi pan, że chodzi o pańskiego syna? Niech pan się już nie martwi, tylko idzie za mną!” Ze łzami w oczach szef celników osobiście postemplował plik dokumentów pieczątką ZGODA i pokazał Richardowi, gdzie ma opłacić 200-procentowe cło importowe (tu się przydały te rupie z portfela, bo czeków i kart kredytowych nie przyjmowano). Potem znowu osobiście odprowadził Richarda aż na parking, żeby dopilnować, by ten przebrnął bez zwłoki przez ochronę lotniska.

Dwadzieścia minut później, gwałcąc po drodze kilka ograniczeń prędkości, Richard dotarł z lekarstwami do szpitala, dosłownie w ostatniej chwili.

Analiza. W niektórych wysoce hierarchicznych kulturach ceni się bardziej synów niż córki. Tak jest na przykład w Indiach, gdzie biedne rodziny oddają wiele córek do adopcji, ale tylko niewielu synów.

Posłowie I. Twardogłowy młodzieniec Lester zlekceważył sobie ponurą prognozę i wyszedł cało ze wstrząsu mózgu. Potem nauczył się wielu języków, w lym chińskiego, uzyskał stopień bakałarza nauk podstawowych na Uniwersytecie Stanu Wisconsin, stopień magistra nauk humanistycznych na Uniwersytecie Kalifornijskim, a teraz odnosi sukcesy jako konsultant od

spraw software’u.

Posłowie II. Kiedy Clio, córka Richarda i Hopi, usłyszała tę historię kilka lat temu, zapytała: „Tato, a gdybym to była ja, a nie Lester, co byś powiedział temu celnikowi?” Richard nie musiał się zastanawiać nad odpowiedzią: „Clio, powiedziałbym mu dokładnie to samo. Powiedziałbym mu: „Ależ proszę pana, mój syn umiera w szpitalu!”

W rozdziale tym przytoczyłem sporo przykładów z realnego świata interesów, żeby zilustrować pięć zasad robienia interesów na świecie bez dawania łapówek. Chętnie powitałbym wkład czytelników do tego zagadnienia, którzy zechcieliby się podzielić swoimi własnymi doświadczeniami w tym zakresie, aby pomóc innym w unikaniu pułapki przekupstwa.