kscan
08

na element aktywny (błonę z tworzywa sztucznego pokrytą glinem) ogrzewa gaz w zamkniętej przestrzeni. Powstający wzrost ciśnienia gazu jest zamieniany na sygnał elektryczny.

f) Rejestratory-komputery

Widmo IR jest bądź to rejestrowane na papierze przez rejestrator, bądź to wpisane do pamięci komputerowej, z której może być odtwarzane na wiele sposobów. Współczesne spektrofotometry IR są sprzężone z komputerami, które m.in.:

•    służą do numerycznej analizy tła,

•    rozdzielają nakładające się pasma i określają ich parametry,

•    analizują kształt pasm.

Spektrofotometry IR są układami dwuwiązkowymi. Promieniowanie IR emitowane przez źródło trafia na system zwierciadeł (czoper) dzielących strumień świetlny na dwie wiązki,, z których jedna przechodzi przez próbkę, a druga przez odnośnik (którym jest np. rozpuszczalnik). Obie wiązki kierowane są na wirujące zwierciadło sektorowe, które przepuszcza na przemian bądź wiązkę przechodzącą przez próbkę, bądź wiązkę przechodzącą przez odnośnik. Z kolei obie wiązki na przemian przechodzą przez monochromator i są kierowane do detektora. Sygnał elektryczny z detektora jest przekazywany do wzmacniacza, który reaguje selektywnie w dwojaki sposób:

•    jeśli substancja badana nie pochłania promieniowania o danej długości fali, to obydwie wiązki z próbki i odnośnika mają takie samo natężenie i w układzie generowany jest prąd stały, który nie podlega wzmocnieniu we wzmacniaczu;

•    jeżeli próbka absorbuje promieniowanie, to wiązki różnią się natężeniem, wówczas sygnały optyczne, pulsujące z częstością wirowania zwierciadła sektorowego, zostają przetworzone na prąd zmienny, który jest wzmacniany we wzmacniaczu i przekazywany do rejestratora. W re-zultacie zostaje zarejestrowane widmo wyrażające zmianę transmitancji próbki w stosunku do odnośnika jako funkcję długości fali i (lub) liczby falowej.

7.4.3. Spektrometry IR z transformacją Fouriera ang. Fourier trans form infrared (FT-IR) spectrometers

Spektrometry FT-IR są zbudowane analogicznie do spektrofotometrów klasycznych, przy czym zamiast monochromatora zawierają interferometr. Najczęściej jest to interferometr Michelsona (rys. 7.40). Promieniowanie IR ze źródła Z przechodzi przez próbkę S i za pomocą zwierciadła M wchodzi do interferometru Michelsona. Zasadniczymi elementami tego układu są: rozdzielacz wiązki B, zwierciadło stałe M_st, zwierciadło ruchome M_r z systemem

115