przejściom ulegają tylko elektrony walencyjne. Przejścia absorpcyjno-emisyjne dla atomu sodu są stosunkowo proste ze względu na to, że dotyczą tylko jednego elektronu. Natomiast dla pierwiastków ^/-elektronowych schemat takich przejść jest bardzo złożony.
Elektrony w atomach ze stanu podstawowego o energii niższej Ep mogą przejść na wyższy poziom energetyczny Ek w wyniku absorpcji promieniowania, co można zapisać równaniem:
M,
Natomiast elektrony w atomach w stanie wzbudzonym Ek mogą przechodzić na poziomy o energii niższej Ep, emitując energię w formie kwantu hv. Można to zapisać równaniem:
M£k M£p + hv (8.2)
W obydwu przypadkach różnica energii AE jest wyrażona wzorem:
AE = Ek-Ep = hv = h^ = hcv (8.3)
A
w którym h oznacza stałą Plancka i wynosi 6,626-10“34 Js. Długość fali i często promieniowania wyemitowanego przy przejściu elektronu z poziomu wyższego do niższego można obliczyć z równania Rydberga:
(8.4)
w którym Z — liczba atomowa (porządkowa) pierwiastka, R — stała Rydberga, n1 — główna liczba kwantowa niższego stanu wzbudzonego lub stanu podstawowego, n2 — główna liczba kwantowa wyższego stanu wzbudzonego, s, p — poboczne liczby kwantowe (dla innych serii d,f ), c — prędkość światła. Najniższy poziom, na który może być przeniesiony elektron ze stanu podstawowego, nazywa się poziomem rezonansowym, a odpowiadająca mu linia spektralna nazywa się linią rezonansową.
Im wyższa energia jest dostarczana do atomu, tym elektrony są wzbudzane na wyższe poziomy i tym większą liczbę linii spektralnych obserwujemy w widmie. W momencie gdy dostarczona energia odpowiada potencjałowi jonizacji atomu, jeden z elektronów zostaje oderwany od atomu i tworzy się jon dodatni, np. Na + . W metodach spektroskopii atomowej absorpcyjnej i emisyjnej badamy z reguły widma plazmy termicznej>Przez plazmę termiczną rozumiemy rozgrzany układ o temperaturze >1000 K, w stanie gazowym, który zawiera wolne atomy i jony w różnych stanach wzbudzenia, swobodne elektrony^a także rodniki, jony cząsteczkowe i cząsteczki. Plazmy takie otrzymujemy w płomieniach różnych palników, w łuku i iskrze elektrycznej, a także np. w rozgrzanej kuwecie grafitowej. W widmach emitowanych przez plazmę obserwujemy:
146