kscan16

Elektrodami pracującymi w metodach woltamperometrycznych są:

a)    błonkowa (filmowa) elektroda rtęciowa na podłożu ze srebra lub węgla szklistego (ang. mercury film electrode — MFE),

b)    elektroda rtęciowa w postaci wiszącej kropli (ang. hanging mercury drop electrode — HM DE),

c)    statyczna kroplowa elektroda rtęciowa (ang. static mercury drop electrode — SMDE),

d)    elektrody stałe. Są to elektrody metaliczne najczęściej złote i elektrody z węgla szklistego (ang. glassy-carbon electrode — GCE),

e)    elektrody modyfikowane chemicznie.

MFE są chętnie stosowane w metodach woltamperometrycznych ze względu na duże czułości osiągane przy ich stosowaniu. Elektrodę błonkową z rtęci tworzy jednorodna błonka rtęci o grubości od 1 do 100 pm naniesiona na odpowiednie podłoże. Jako podłoże wykorzystuje się drut z Ag lub Pt, ale najczęściej drut z węgla szklistego. Metod otrzymywania takich elektrod jest kilka. Najczęściej do analizowanego roztworu wprowadza się roztwór Hg^{2 +}

0    stężeniu 10^-5 — 10~⁶ mol • dm^-3 i prowadzi najpierw elektrolityczne osadzanie Hg²⁺ na pręcie węglowym przy odpowiednim potencjale, a następnie przeprowadza właściwą analizę woltamperometryczną.

HMDE i SMDE są to elektrody rtęciowe o specjalnej konstrukcji, umożliwiające przeprowadzenie całego procesu woltamperometrycznego na jednej kropli rtęci. Konstrukcję HMDE opracował profesor UW W. Kemula

1    elektroda typu Kemuli jest produkowana i sprzedawana przez firmy produkujące analizatory woltamperometryczne.

12.1.4.2. Ogniwo mikroelektrolityczne

Komórki pomiarowe wykorzystywane w polarografii i woltamperometrii mają różną postać — od prostych zlewek do mikroelektrolizerów wielofunkcyjnych proponowanych przez producentów aparatury. Na rysunku 12.6

El. P. gaz obojętny

Rys. 12.6. Przykład ogniwa mikroelektrolitycz-nego; El.P. — elektroda pracująca, El.R. — elektroda referencyjna (odniesienia), El.W. — elektroda wspomagająca

224