kscan19

T a b 1 i c a 12.1. Potencjał półfali niektórych kationów w różnych elektrolitach podstawowych

	Elektrolit podstawowy
Kation	KC1	NH3/NH4C1	KCN	węglan	octan
	(ł moldm^-3)	(1 moldm^-3)	(1 moldm^-3)	pH = 11	pH = 5
Cd^2 +	-0,64	-0,81	-1,18	-0,74	-0,65
Co^2+	-1,20	-1,29	-1,30	-	—1,19
Cr^3 +	_ : .	-1,43	-1,38	-	-1,20
Cu^2 +	+ 0,04	-0,24	-	-0,24	-0,07
Mn^2 +	-1,51	-1,66	-1,39	-	-
Ni^2+	-1,10	-1,10	-1,30	-1,20	-1,10
Pb^2 +	-0,39	-	-0,72	-0,66	-0,50
Zn^2 +	-1,02	-1,35	-	-1,20	-1,10

_>    Rys. 12.8. Graficzny sposób wyznaczania

E    potencjału półfali

Metodą polarograficzną można wykryć wiele depolaryzatorów znajdujących się w analizowanej mieszaninie.

12.1.5.2. Analiza ilościowa

Polarograficzna analiza ilościowa opiera się na proporcjonalnej zależności wysokości fali (granicznego prądu dyfuzyjnego /_d;1) od stężenia depolaryzatora. Zależność ta wynika z równania Ilkovića, które w postaci skróconej ma postać:

I_dA = kc    (12.11)

Dobór warunków oznaczeń polarograficznych

Wykonanie analizy polarograficznej obejmuje:

a)    Przeprowadzenie badanej próbki do roztworu. Metodą polarograficzną można oznaczać substancje stałe, ciekłe i gazowe, przy czym należy je uprzednio przeprowadzić w stan roztworu o odpowiednim dla danego depolaryzatora stężeniu.

b)    Dobór elektrolitu podstawowego. Otrzymane roztwory badanej próbki miesza się z elektrolitem podstawowym, który powinien zawierać: elektrolit

227