Jako miary odkształcenia w procesie ciągnienia przyjęto stosować następujące wskaźniki:
• współczynnik wydłużenia X,
• wydłużenie względne e,
• wydłużenie rzeczywiste sr,
• stopień gniotu Z.
Wielkości te definiuje się za pomocą podstawowych wielkości geometrycznych procesu:
- przekroju poprzecznego początkowego Sp, łub końcowego Sk,
- długości początkowej pręta Lp lub końcowej Lk,
- średnicy początkowej pręta dp lub końcowej dk (w przypadku pręta okrągłego).
Wzory określające poszczególne wskaźniki i zależności pomiędzy nimi są następujące: Współczynnik wydłużenia
(1
X = ^ ^ = 1 + £
Sk L d ' 1-Z
k p k
S -Sk Lk -L d -d. Z
e = -- = —----=-— = X - 1
L d,2
Z
S L d ' 1
e = ln X = ln — = ln — - ln —V = ln----= ln(l + 8)
S. L df 1-Z
(3)
Z =
S -Sk Lk -L d 2 - d 8 X-
pk kp p k
+ 8 X
(4)
Czynnikami posiadającymi decydujący wpływ na przebieg procesu ciągnienia, a przede wszystkim na siłę ciągnienia, która ma decydujące znaczenie z punktu widzenia możliwości prowadzenia procesu, są:
• mechaniczne i fizyczne własności ciągnionego materiału,
• stopień odkształcenia,
• kształt profilu wzdłużnego ciągadła i materiał ciągadła,
• jakość (gładkość) powierzchni trących i smarowanie,