Jako miary odkształcenia w procesie ciągnienia przyjęto stosować następujące wskaźniki:
• współczynnik wydłużenia A,,
• wydłużenie względne e,
• wydłużenie rzeczywiste sr,
• stopień gniotu Z.
Wielkości te definiuje się za pomocą podstawkowych wdelkości geometrycznych procesu:
- przekroju poprzecznego początkowego Sp, lub końcowego Sk,
- długości początkowej pręta Lp lub końcowej Lk,
- średnicy początkowej pręta dp lub końcowej dk (w przypadku pręta okrągłego).
Wzory określające poszczególne wskaźniki i zależności pomiędzy nimi są następujące:
Współczynnik wydłużenia
+ 8
Wydłużenie względne
(2)
(3)
S-S, L -L d ' -d ■ Z
8 = --2. - -2-= - = X - 1
Wydłużeń ie rzeczy wiste
s = In X = ln — = ln — = ln —V = ln-= ln(l + s)
S. L d' 1-Z
Stopień gniotu
Z =
SP ~Sk _ Lk - Lp _ dpl -d,1 e X-S L. d2 1 + 8 X
Czynnikami posiadającymi decydujący wpływ na przebieg procesu ciągnienia, a przede wszystkim na siłę ciągnienia, która ma decydujące znaczenie z punktu widzenia możliwości prowadzenia procesu, są:
• mechaniczne i fizyczne własności ciągnionego materiału,
• stopień odkształcenia,
• kształt profilu wzdłużnego ciągadła i materiał ciągadła,
• jakość (gładkość) powierzchni trących i smarowanie,