CCI20101218003

4

Proces ciągnienia jest stosowany jako jedyny w następujących przypadkach:

•    gdy należy wykonać drut o małych średnicach (poniżej 5mm),

•    w przypadku konieczności otrzymania rur o małej grubości ścianki,

•    gdy wymagane własności mechaniczne i dokładność powierzchni są wysokie.

Proces ciągnienia różni się od innych procesów plastycznej przeróbki metali sposobem przyłożenia sił potrzebnych do przeprowadzenia plastycznego odkształcenia metalu. Różni się więc schematem stanu naprężenia, który w tym procesie jest tzw. walcowym stanem naprężeń. Poza tym ciągnienie różni się od innych sposobów obróbki plastycznej na zimno następującymi cechami:

•    wymiary liniowe poprzecznego przekroju przeciąganego metalu zmniejszają się do zadanych wielkości we wszystkich kierunkach równomiernie (poza przypadkami ciągnienia profilów kształtowych, kiedy mają miejsce pewne, niewielkie zresztą, nierównomierności odkształcenia),

•    istnieje możliwość otrzymania tą drogą różnorodnych profilów o niezmiennych wymiarach na długości, zarówno pełnych, jak i rurowych, o różnorodnych kształtach i wymiarach poprzecznego przekroju (odpowiednio do kształtu ciągadła),

•    wielkość odkształcenia w jednym przepuście ograniczona jest wielkością maksymalnego dopuszczalnego naprężenia rozciągającego w poprzecznym przekroju metalu przy wyjściu z obszaru odkształcenia.

1.2. Materiały wsadowe do ciągnienia

Materiałem wyjściowym do wyrobu drutów stalowych metodą ciągnienia jest walcówka, dla prętów - pręty gorąco walcowane o średnicy do 63 mm, dla rur - rury gorąco walcowane, rury o zmniejszonych średnicach przez przeciąganie, dla metali nieżelaznych rury i pręty są wyciskane.

Materiał wyjściowy na wyroby ciągnione powinien być wolny od wad. Wady bowiem pozostają po procesie ciągnienia. Materiały wyjściowe do ciągnienia powinny spełniać następujące wymagania:

-    jednorodność materiału pod względem składu chemicznego, struktury, własności mechanicznych,

-    dużą czystość tzn. minimalna zawartość wtrąceń niemetalicznych,

-    brak pęknięć wzdłużnych i poprzecznych, rys, rozwarstwień, zafałdowań, łusek i nadmiernej zgorzeliny,

-    odpowiedni kształt przekroju poprzecznego mieszczący się w zadanych tolerancjach.

Wyroby po walcowaniu na gorąco, posiadają różną budowę wewnętrzną. Dlatego leż przed ciągnieniem takich wyrobów należy je doprowadzić do możliwie jednolitej struktury, aby po ciągnieniu na zimno otrzymać wyroby o jednakowych własnościach. W tym celu przed ciągnieniem stosujemy często wyżarzanie normalizujące materiałów wyjściowych.