logistyka zaopatrzenia6

Zadaniem marketingu zaopatrzeniowego jest:

—    rozpoznawanie możliwości dostawczych na aktualnych rynkach (poprzez instrumenty badania rynku),

-    odpowiednie oddziaływanie na dostawców (poprzez instrumenty polityki zaopatrzeniowej), tak aby zaopatrzyli przedsiębiorstwo w pożądane dobra,

—    rozwijanie możliwości dostawczych, tj. budowanie stałych związków z dostawcami,

-    dbanie o rozwój przyszłych zdolności zaopatrzeniowych, określanie, które produkty w przyszłości mogą się przyczynić do rozwiązania problemów w przedsiębiorstwie^{1 2}.

Marketingowe reguły gry przy zaopatrzeniu są następujące:

-    systematyczne odkrywanie strony dostawczej, mające na celu sterowanie nią i nie bycie przez nią sterowanym,

—    ciągły wpływ na stronę oferującą i kształtowanie jej według własnych wzorów na osiągnięcie sukcesu,

—    wpływ na opinie dotyczące rozmiarów i struktury popytu poprzez prowadzenie samodzielnych badań w tym zakresie, a nie tylko przyjmowanie cudzych sądów na ten temat,

-    odkrywanie nowych rynków, które są określane przez przedmiot zakupu, a nie tylko przez pierwsze możliwe rozwiązanie.

Maksyma handlowa, żeby zadowolić klienta pod każdym względem w odniesieniu do marketingu zaopatrzenia oznacza takie zarządzanie dostawami, aby przedsiębiorstwo miało jak największe zyski, a jego klienci otrzymywali najlepsze produkty. Inna, znana dewiza głosi, żeby wydobyć z sytuacji na rynku i w przedsiębiorstwie to, co najlepsze .

Zdaniem T. Wojciechowskiego, w marketingu sprzedaży i marketingu zakupów występują następujące fazy:

1. Marketing sprzedaży:

-    Analiza rynku z punktu widzenia popytu na określony wyrób.

-    Promocja.

-    Znalezienie (zdobycie) nadawcy.

-    Proces negocjacyjny.

-    Zawarcie umowy-sprzedaż.

-    Najkorzystniej sprzedać (cel pośredni).

-    Maksymalizacja zysku (cel końcowy).

-    Uzyskanie wpływu na działanie odbiorców i rynek (cel dodatkowy).

2. Marketing zakupów:

-    Analiza rynku z punktu widzenia podaży określonego wyrobu.

—    Zapytania ofertowe.

—    Znalezienie (zdobycie) najkorzystniejszego dostawcy.

—    Proces negocjacyjny.

—    Zawarcie umowy-zakup.

-    Najkorzystniej kupić (cel pośredni).

-    Maksymalizacja zysku (cel końcowy).

-    Uzyskanie wpływu na działanie dostawców i rynek (cel dodatkowy)⁵².

Zaopatrzenie jest i powinno być traktowane w przedsiębiorstwie jako funkcja o charakterze marketingowym, jednak należy pamiętać, że marketing zaopatrzenia nie jest tylko prostą pochodną marketingu zbytu. Jak stwierdza F. Kem, marketing ten jest biegunem zdecydowanie przeciwnym w stosunku do marketingu konsumpcyjnego. Różnica tkwi w celu rynkowym. Chodzi o to, aby aktywa przedsiębiorstwa ulokować nie tylko jako narzędzie wymiany dóbr, ale jako środek polityki przedsiębiorstwa dla wzmocnienia jego pozycji i osiągnięcia korzyści. Celem strony zbytu jest ostateczne zlikwidowanie konkurencji, a celem strony kupującej ciągłe tworzenie nowego współzawodnictwa . ^{3 4}

49

1

Por. H.Ch. Pfohl: Systemy logistyczne. Podstawy..., op. cii., s. 177-178.

2

K. Kem: Zaopatrzenie. Jak profesjonalnie kupować. Progres, Łódź 1994, s. 33-34,40.

3

T. Wojciechowski: Marketing i logistyka..., op. ciL, s. 140.

4

⁵³ Ibid., s. 24-25,36.