Mięśnie kończyny górnej (2)

KOŃCZYNY GÓRNE

Rotacj a ramienia i stożek rotatorów

W skład stożka rotatorów wchodzą mięśnie podłopatkowy, nadgrzebieniowy, podgrzebieniowy i mięsień obły mniejszy. Mięśnie te wzmacniają i zwiększają stabilność stawu barkowego. Działają one również indywidualnie, poruszając kością ramienną i ramieniem.

Mięsień piersiowy większy, przednie włókna mięśnia naramiennego, mięsień obły większy i najszerszy grzbietu powodują również obrót i rotację) przyśrodkową kości ramiennej. Najsilniejszym rotatorem przyśrodkowym jest jednak mięsień podłopatkowy. Mięsień ten zajmuje całą przednią powierzchnię łopatki i łączy się z torebką stawową wokół guzka mniejszego kości ramiennej.

STOŻEK ROTATORÓW

Mięsień podłopatkowy jest jednym z czterech krótkich mięśni określanych wspólnym mianem stożka rotatorów, które łączą się i wzmacniają torebkę stawową. Ponadto wpychają one główkę kości ramiennej w panewkę stawową, zwiększając kontakt elementów kostnych między sobą. Jest to jeden z najważniejszych czynników zapewniających stabilność stawu.

Inne mięśnie z tej grupy to mięśnie nadgrzebieniowy, podgrzebieniowy i obły mniejszy. Mięśnie te są przyczepione z trzech stron na guzku większym kości ramiennej. Mięsień podgrzebieniowy i obły mniejszy wraz z tylnymi włóknami mięśnia r.aramiennego obracają ramię w bok w stawie ramiennym.

Uraz stożka rotatorów prowadzi do inwalidztwa, ponieważ dochodzi do utraty stabilności kości ramiennej w stawie ramiennym. Inne mięśnie ramienia tracą zdolność prawidłowego poruszania kością ramienną, co prowadzi do zwichnięcia stawu.

Mięśnie poruszające barkiem (od przodu) Mięśnie poruszające barkiem (od tylu)

Wyrostek kruczy

(Processus coracoideus) Miejsce przyczepu mięśni

Mięsień naramienny (odgięty)

(Musculus deltoideus)-

Główny mięsień odwodzący; także zgina ramię Mięsień podłopatkow

(Musculus subscapularis)

Mięsień należący do stożka rotatorów; utrzymuje kość ramienną w jamie stawowej

Mięsień piersiowy większy

(Musculus pactoralis major)

Zgina ramię; ramię, pokonując Mięsień kruczo--ramienny (Musculus coracobrachialis)

Stabo zgina ramię i przywodzi kość ramienną

Mięsień -

piersiowy mniejszy

(Musculus minor)

Pociąga łopatkę ku przodowi i do dołu

Obojczyk

(Clavicula)

Stożek rotatorów i wchodzące w jego sktad mięśnie, które poruszają barkiem i ramieniem, widziane od przodu (strona lewa) i od tylu (strona prawa).

Mięsień nagrzebieniowy

(Musculus supraspinatus)

Mięsień należący do stożka rotatorów, który stabilizuje staw barkowy

Grzebień topatki

(Spina scapulae)

Wystający grzebień kostny na zewnętrznej powierzchni łopatki

Guzek większy

(Tuberculum majus)

Miejsce przyczepu mięśnia podgrzebieniowego

Mięsień najszerszy grzbietu

(Musculus latissimus dorsi) Ważny mięsień biorący udział w prostowaniu i przywodzeniu; wykorzystywany do wykonywania ruchów podczas uderzania młotkiem lub pływania

Mięsień podgrzebieniowy

(Musculus infraspinatus) Mięsień należący do stożka rotatorów; utrzymuje kość ramienną w panewce stawu

Mięsień obły mniejszy

(Musculus teres minor)

Należy do stożka rotatorów; obraca kość ramienną w bok

Mięsień obły większy

(Musculus teres major) Prostuje i obraca kość ramienną do środka

Mięsień trójgłowy ramienia

(Musculus triceps brachii) Prostuje przedramię; również stabilizuje staw ramienny

Wyrostek    Kość ramienna

łokciowy    (Humerus)

(Olecranon)    Kość ramienia

Miejsce przyczepu

ścięgien mięśnia

trójgłowego

ramienia

Odwodzenie ramienia

Obojczyk

(Clavicu!a)

Panewka stawowa

(Cavitas glenoidalis)

(Humerus)

Łopatka

(Scapula)

Guzek

większy

(Tuberculum

majus)

Odwodzenie (ruch w kierunku od sie-cie) jest wynikiem działania mięśnia radgrzebieniowego (S) i części środ-kowej mięśnia naramiennego w okolicy wyrostka barkowego łopatki (D).

KLUCZ S = m. nadgrzebieniowy D = m. naramienny T = m. czworoboczny SA = m. zębaty przedni

Z pozycji spoczynkowej mięsień naramienny może unieść kość ramienną, ale nie może przesunąć jej na zewnątrz. Mięsień nadgrzebieniowy ma znacznie dogodniejszą pozycję i może zainicjować ruch odwodzenia. Gdy tylko ruch zostanie zainicjowany, działanie przejmuje mięsień naramienny.

Następnym dużym utrudnieniem w odwodzeniu jest stykanie się guzka większego kości ramiennej z wyrostkiem barkowym łopatki. Można temu zapobiec, unosząc ramię wyżej niż do pozycji poziomej (na przykład gdy ramię jest wyprostowane na zewnątrz na wysokości barku).

Możemy unieść ręce powyżej głowy dzięki obrotowi łopatki za pomocą mięśnia czworobocznego (T). Obrót łopatki sprawia, że panewka stawowa wraz z wyrostkiem barkowym łopatki skierowana jest do góry. Dochodzi również do obrotu kości ramiennej, dzięki czemu zachowany jest kontakt kości w stawie barkowym.

127