czasami nawet por.)żej pasa, podczas gdy z wierzchu mogły być zupełnie krótkie. Szczególnie w sukniach domowych „tea gown’’ sięgały one często aż do samego dołu sukni. Celem ich było wówczas nie wydłużanie sylwetki, lecz wprosi przeciwnie — poszerzanie -ej.
W roku 1923 rękawy stoły się prostsze, węższe, mniej fantazyjne i przeważnie rozszerzone u dołu. „(...) przy kostiumach i okryciach rękawy posiadały krój chiński, do sukien z tafty robiono malutkie, zmarszczone hufki. do sukien wizytowych rękawy były obcisłe, długie lub półdlugle, mające od łokcia długą, plisowaną lub kolislo krojona falbanę. Poza tym noszono obcisłe, majace przy dłoni sutą bufkę. Czasami rękaw z wierzchu był rozpruty już od łokcia, a w szwie miał wypuszczoną plisowaną falbankę, albo też wstawiony prosty, wąski kawałek tkaniny z naszytymi nań guzikami j...J"
KOSTIUMY
Do pierwszej wojny światowej kostiumy w znacznym jeszcze stopniu podlegały zmianom wynikającym z tendencji każdorazowej mody. Dopiero od czasu wojr.y, w wyniku oddziały-
i«l lyfkko wcisęv koi::iar. „tłll-laur". Aktorki K. c;rotr.r:leks. IMS r. !H. Uu*n•/ kos-.-uir. t. r.ert-r.eRO makr a u p:.iy. Aktorka M. Karalftakr., iwt