moda kobieca XXw str313

»

MJ. u.r.lj    j x ok. im r

roćg.OCiA x prtodJ. tiw. ,.nu-:iicr» |rracxkl“. 3H Wjr.uai l.nl.‘ ..owa.noj' x 1»TJ r. Macko sSaMonwn* flwy. Midol y-.err* Carćhi.

z ciężkich, lejących się jedwabi, .1 czasem mały fartuszek związany nisko na biodrach w wielki węzeł i tworzący z tyłu opadającą draperię. Stosowano również zwinięcie do tylu poł żakiecika lub obwinięcie szalom bioder, co nawiązywało do tzw. „maniery praczki" (il. 333). Carper.lier już w 1947 r. lansował linię spódnicy ..beczki".

W roku 1952 pojawiły się w żurnalach paryskich owalne lub podpięte od dołu spódnice: lansował je Balenciaga w sukni popołudniowej z czarnej tafty, następnie — w 1953 r. — Jean Desses.

*

Mimo początkowych sprzeciwów kobiety oswoiły się stopniowo z linią „owalną", tak wytrwale lansowaną przez krawców paryskich. którzy podawali ją w swych kolekcjach wytrwale przez kilka lat.

W roku 1956. kiedy królowała linia „szeroka", linia „owalna" przejawiła się w stosowaniu podpięć u dołów sukien oraz zmarszczek na biodrach

Zwycięstwo tej linii nastąpiło dopiero w 1957 r„ kiedy modne stały się obfite zmarszczenia na biodrach, przy zwę/ mym równocześnie dole. spódnice szyto wówczas z. klinów odwróconych ./• IS/.11 c/< ią do góry (il. 337) |Kxlolmy 1 lek* ux\ .ki w a no podpinanie dół s|>ódnłcy do skraju Król- " 1 hnli • /ki