56
NALEWKA
Ml E I A - bylina wytwarzająca liczne łodygi. Dorasta do jednego metra wysokości. Liście ma po brzegach piłkowane. Kwiaty koloru liliowego. Liście zbiera się w czasie kwitnienia od czerwca do sierpnia. Dobrze znane ziele, o silnym zapachu balsamicznym. Rośnie dziko w miejscach wilgotnych, nad brzegami rzek, strumieni, w rowach, a także w ogrodach. Zawiera olejek eteryczny mentolowy, garbniki, kwasy organiczne, związki pektynowe, sole mineralne.
Wedle najdawniejszych receptur nalewkę miętową robiono, nalewając na suchą miętę wódkę (60%) zrobioną ze spirytusu. Dodawano Cukier. Nalewka taka miała jedną poważną wadę, gdyż była mętna, ntiala brzydki nieapetyczny kolor. Nowsze sposoby pozwalają świeżo zebrane młode liście miętowe (dwie duże garście) zalać litrem wódki (70%) zrobionej ze spirytusu. Przez miesiąc trzeba trzymać w ciepłym, ale nie słonecznym miejscu w szczelnie zamkniętym słoju. Po tym czasie zlać i przefiltrować przez bibułę filtracyjną, trzymać w dobrze zamkniętych butelkach. Najnowszym i najłatwiejszym sposobem jest dobrać kilkoma kroplami olejku miętowe- , go litr wódki (45%) z dodatkiem łyżeczki kwasku cytrynowego. Nie wydaje się jednak, aby można było mówić, że jest to prawdziwa nalewka.
SKŁADNIKI: świeżo zebrane liście mięty, 1 litr 70% wódki zrobionej ze spirytusu.
DZIAŁANIE:
Nalewka miętowa uspakaja bóle i silnie pobudza do czynności niemal wszystkie części organizmu. Była i jest używana przy dolegliwościach żołądkowych: niestrawnościach i wzdęciach, na które rzeczywiście pomaga.
DAWKOWANIE:
Stosuje się pięć do dwudziestu pięciu kropli na łyżeczkę do herbaty cukru lub mały kieliszek przegotowanej ciepłej wody w razie potrzeby.
Zosi@
105