new 101

new 101



206 7. Zasady obliczeń wytrzymałościowych śrub

Obliczenie dźwigni

Przyjmujemy, że dźwignia będzie wykonana ze stali St6, dla której granica plastyczności Re = 330 MPa. Granicę plastyczności przy zginaniu przyjmuje się równą Re= l,25i?e, stąd dopuszczalne naprężenia zginające przy Xe = 2 będą równe

Reg

Xe


1,25 Re Xe


1,25-330

2


= 206 MPa.


Moment zginający przy założeniu, że dźwignia wsuwa się na połowę swej długości l = 100 mm w gniazdo podnoszonego ciężaru (samochodu) — jest równy

Ma = Q-j =7200—= 360 000 N-mm.

Zakładając stosunek szerokości dźwigni do jej wysokości -^- = 0,75 z warunku wytrzymałości na zginanie mamy

M0

W,


Mg

0,75 h3

Obliczamy wysokość dźwigni

6M„ 0,75 kg


6-360 000 0,75-206


= 24 mm


oraz szerokość b = 0,75, h = 0,75-24 = 18 mm.

Sworzeń łączący dźwignie z trzonem nakrętki z uwagi na ich przegubowe połączenie liczymy z warunku zginania

Ql

M


9 _


4 Ql


Wx


-d-

32


<k0


Sworzeń wykonany zostanie z miękkiej stali St2, dla której Re= 220 MPa, czyli Reg = 1,25 ■ Rv = 275 MPa oraz przy Xe = 2, k9 = 137,5 MPa, stąd średnica sworznia

d >


I


4-7200-24 r • 137,5


11,7


mm.


Przyjmujemy d = 12 mm.

Obliczenie obejmy nakrętki

Grubość blachy obejmy obliczymy z warunku nacisków powierzchniowych na styku obejmy z nakrętką:

P g2_J)2    ^ Pdop,

gdzie B i b to zewnętrzny i wewnętrzny wymiar kwadratowej powierzchni styku (rys. 7.58). Zewnętrzny wymiar B — 24 mm określony jest przez wymiary nakrętki. Zakładając dla połączenia spoczynkowego pdop = = 30 MPa, otrzymamy

24!-'Ifr = 18'3 “■

Przyjmujemy grubość blachy g — 3,5 mm i wymiary kwadratowego przekroju obejmy: wewnętrzny b = 18 mm i zewnętrzny B' — 25 mm.

Wysokość obejmy obliczymy również z warunku nacisków na styku długości h i szerokości B'—m

P h(B'-m) ^Pdop

gdzie m = 7 mm jest szerokością wycięcia w korpusie (patrz rys. 7.59),

Qw

N = —    — siłą nacisku, H = 35 mm — wysokością nakrętki, w =

= 50 mm — wysięgiem obejmy.

Po przekształceniu otrzymujemy nierówność ze względu na h

(B'—m)pć:0pli2+(B'—m)pa0pHh — Qw > 0,

a przyjmując pdop — 12 MPa i podstawiając inne wartości liczbowe mamy

216h2 + 7560h—360 000 > 0.

Rozwiązaniem równania jest h ^ 26,9 mm. Przyjmujemy h = 27,5 mm oraz wysokość obejmy H+2h =35+2-27,5 = 90 mm. Warunek niezakle-szczania się obejmy w korpusie

Q = 7200 >2T = 2/jN = 2p


Qw

H +h


2-0,1


7200-50 35 + 27,5


1152


jest spełniony z bardzo dużym naddatkiem. Rysunek złożeniowy podnośnika przedstawia rys. 7.63.

Przykład 7.6. Zaprojektować prasę śrubową ręczną z napędem przez śrubę wywierającą nacisk Q — 15000 N o użytkowej powierzchni płyty dociskowej aXb — 4500 mm X 350 mm. Maksymalna wysokość podnoszenia płyty H = 300 mm.

Obliczenia wstępne

Przed przystąpieniem do obliczeń sporządzamy szkic wstępny (rys. 7.64). Ze szkicu orientacyjnie ustalamy długość śruby podlegającej wybo-


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
new 101 206 7. Zasady obliczeń wytrzymałościowych śrub Obliczenie dźwigni Przyjmujemy, że dźwignia b
39212 new 62 (2) 126 7. Zasady obliczeń wytrzymałościowych śrub toczona wyżej metoda jest powszechni
new 103 210 7. Zasady obliczeń wytrzymałościowych śrub zowy niesymetryczny S36 X 6, dla którego: dj
new 104 212 7. Zasady obliczeń wytrzymałościowych śrub Obliczenie belki górnej Belkę górną (rys. 7.6
new 105 (2) 214 7. Zasady obliczeń wytrzymałościowych śrub cającym przenoszonym przez nakrętkę na be
new 106 (2) 216 7. Zasady obliczeń wytrzymałościowych śrub = Pir + Qc Q* k{d) -dj) + 32 Mg ^ __ 3

więcej podobnych podstron