new 76 (2)

154 7. Zasady obliczeń wytrzymałościowych śrub

154 7. Zasady obliczeń wytrzymałościowych śrub

Rys. 7.30. Wyznaczenie zastępczej średnicy zewnętrznej

stożka

Rys. 7.31. Objętość ściskana w przypadku gdy stożek obciążeń wychodzi poza kontury złącza

Rys. 7.32. Objętość ściskana przy gęstym rozmieszczeniu śrub

Przy gęstym rozmieszczeniu śrub w złączu kołnierzowym jako przekrój ściskany przyjmuje się pole powierzchni styku przypadające na jedną śrubę (rys. 7.32). Oznaczając tę powierzchnię symbolem F' możemy wyznaczyć równoważną średnicę zewnętrzną przekroju ściskanego

/ 4F'

De = 1/ ~~ + d^a.    (7.77)

Jeśli wartość h — (D_e—a) jest mała w porównaniu z l, z dosta-

ci

teczną dokładnością podatność można obliczyć ze wzoru

* =

² c₂ p, r'

7.5.4. Wpływ miejsca przyłożenia obciążenia roboczego

na całkowite obciążenie śrub

Całkowite obciążenie śruby Q_c wynikające z siły zacisku wstępnego Q_w i obciążenia roboczego Q_r zależy nie tylko od podatności śruby żi i podatności łączonych elementów ż₂> ale również od miejsca przyłożenia obciążenia roboczego. W celu określenia wpływu miejsca przyłożenia obciążenia rozpatrzymy układ złożony z jednolitej tulei i śruby (rys. 7.33a), w którym obciążenie Q_r przyłożone jest do kołnierzy tulei. Obciążenie to wywołuje ściskanie tulei na odcinkach l_a i l_c oraz rozciąganie

nl    hl

Rys. 7.33. Schemat odkształceń tulei wywołanych obciążeniem roboczym Q_r: a) tuleja w stanie nieobciążonym, b) odkształcenia tulei wywołane siłą Q_r, c) obciążenia poszczególnych odcinków tulei, d) układ z trzema tulejami dla połączeń z zaciskiem wstępnym jest równoważny układowi z jedną tuleją