26 I. Instytucje opieki i pomocy społecznej - ogólny model analizy
zwala ujmować rzeczywistość społeczną jako proces o charakterze raczej ewolucyjnym niż rewolucyjnym, w którym dokonuje się konfrontacja świata teorii i zasad normatywnych z jednej strony, a z drugiej świata realnych zachowań ludzi i systemów46.
Opieka i pomoc społeczna stanowią dobry przykład długotrwałego rozwoju instytucji, gdzie wyraźnie są odciśnięte sekwencje rozmaitych wydarzeń, które w taki lub inny sposób kształtowały ich oblicze. Z analiz historyków lub socjologów wykorzystujących historyczne źródła wiemy, że znaczna rola w kształtowaniu publicznej opiekuńczości państwa przypadała, z jednej strony, zakorzenionym w dominujących ideologiach poglądom na miejsce i rolę jednostki w społeczeństwie, a z drugiej - rozmaitym, trudnym do przewidzenia zdarzeniom (klęskom żywiołowym, epidemiom, wojnom itp.), które w mniejszym lub większym stopniu mogłyby zagrozić stabilizacji ładu społeczno-politycznego47. Rozdzielenie rozmaitych racji moralnych i instrumentalnych uzasadniających istnienie określonego systemu ochrony socjalnej wydaje się trudne, o ile w ogóle możliwe. Dla mnie nie ma to większego znaczenia, natomiast istotne jest to, że instytucje mają swoją inercję - ale także i „żywotność” - tzn., że jesteśmy w stanie wskazać zarówno na takie elementy opieki i pomocy społecznej, które raz wprowadzone trwają mimo zasadniczych zmian strukturalnych ładu społecznego, jak i na takie, które nie mają własnych antecedensów.
Aby uchwycić istotne czynniki kształtujące instytucje opieki i pomocy społecznej nie wystarczy ograniczyć się do analizy samych działań podejmowanych wobec nich (odgórnie narzucanych projektów zmian) i w ramach nich (wypracowanej rutyny postępowania wobec recypientów, używanych środków i metod itp.)48. Stanowią one co prawda dwa kluczowe elementy analizy, ale jej nie wyczerpują. Talcott Parsons dowodził, że: (...) rozważanie możliwości zmian wewnątrz instytucji wymaga potraktowania ich w sposób systematyczny z uwzględnieniem współzależności z innymi głównymi elementami systemu49.
Otoczenie instytucjonalne jest ważne, gdyż może istotnie wpływać na zakres świadczonej opieki czy pomocy, formy ich udzielania, strukturę recypientów itp.
4I> Zob. W. Morawski, „Zmiana instytucjonalna. Społeczeństwo, gospodarka, polityka”, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, str. 10, 11.
47 Przykłady rozwoju instytucjonalnych form opieki społecznej na skutek niespodziewanych wydarzeń mogących zagrozić stabilności społeczno-politycznej w trzech wczesnonowożytnych miastach Europy podaje B. Geremek, „Litość i szubienica. Dzieje nędzy i miłosierdzia”, Czytelnik, Warszawa 1989, str. 164-175.
4* Zob. F. Longstreth, S. Steinmo, K. Thelen (red.), „Structuring Politics. Historical Institutionalism in Comparative Analysis”, Cambridge University Praess, Cambridge 1992, str. 7. Zob. także P.J. DiMag-gio, W.W. Powell (red.), „The New Institutionalism in Organizational Analysis”, University of Chicago Press, Chicago-London 1991, str. 9.
49 Zob. T. Parsons, „Szkice z teorii socjologicznej”, PWN, Warszawa 1972, str. 318.
Zmiany do) zmniejszać rćowiązkcr zakres dzia rozwiązani n i pomot rość pewn morządów iecznych) r--agi tyli analizy i a
Zakłaf -kładzie ! zakładają
1) Pic mające us ię go taa
2) Dr go i świ* rypienci-zpcdsta
3) Ti . _ : i organa ■ r-saaj
mzacj*:
mera-s-d
Prań
z
: