j. r v i"
i#1*1’ : nmczy
RE
nocnv w i
Coraz większe zainteresowanie chronobiologią uwidacznia się także w medycynie, gdzie indywidualne zmiany rytmu okołodobowego u pacjentów wykorzystywane są głównie w celu zwiększenia efektywności przyjmowanych leków. (Kmak S. 1996) Wielokrotne obserwacje pozwoliły także wywnioskować, że reakcje organizmu na rytm oparte są na podstawowych częstotliwościach wyładowań elektrycznych w nerwach obwodowych. Określona periodyka funkcji układu nerwowego stanowi podstawowy warunek każdego doświadczenia rytmicznego w odniesieniu do ruchu fizycznego ciała. (Janiszewski M„ 1993) Aby wywołać wrażenie ciągu rytmicznego, rytm, jako bodziec obiektywny, musi zostać powiązany z zewnętrznymi procesami transmisji impulsów w układzie nerwowym. W trakcie tych działań następuje torowanie i hamowanie aktywności przewodzenia impulsów w układzie nerwowym, wynikające z powiązania naturalnych rytmicznych wyładowań neuronów oraz zewnętrznej stymulacji rytmicznej. W konsekwencji tych procesów powstają fazy oczekiwania i reakcji, będące podstawą każdego doświadczenia rytmicznego. Innymi słowy są to stany napięcia i rozluźnienia będące następstwem wspomnianej wyżej korelacji.
W praktyce muzykoterapii kierujemy się przede wszystkim muzyką, a więc jej strukturą, uwarunkowaniami melodyczno-harmonicznymi oraz wszelkimi konfiguracjami wynikającymi z łączenia różnorodnych elementów muzycznych. Za podstawowy element muzyczny uważany jest rytm. Prawdopodobnie jest on najbardziej pierwotny, najbliższy człowiekowi, co powoduje, że spośród wszystkich elementów muzycznych to właśnie rytm najsilniej przemawia do każdego człowieka, niezależnie od jego wykształcenia czy uzdolnień muzycznych. (Farnsworth P.R.. 1969) Nasze reakcje na rytm są często mimowolne; w sposób naturalny poddajemy się mu, co najczęściej odzwierciedlane jest w motoryce ciała (np. poruszanie kończynami, przytupywanie).
Z punktu widzenia procesu terapeutycznego odruchowe reakcje na rytm mają istotne znaczenie. Przede wszystkim wpływają one na znacznie szybsze uzyskanie efektów terapeutycznych na przykład tych sesji, których celem jest uregulowanie stanów napięcia i rozluźnienia mięśniowego.
SP
Jkreśla^-
K3a!
JW11
His
,1# coraz mniej iwa danych terapii uki
utaję praktyka, dla nk ;::Ł« wiszenia wewt :go. lecz nie zb może być ii spacer brzegie ^^podziwianiem krajob cd zawirowań codzien id ważeń doznajemy ^•ielobammch kwia 'Ngdymniebem wm