Obraz1 (4)

183

183

Rys. 11.8. Schemat konstrukcji dymomierza typu Hartridge (opis w tekście)

Potrzeba prowadzenia częstej kalibracji pozwalającej na uwzględnienie poziomu odniesienia zadymienia określanego na podstawie pomiarów otaczającego powietrza została uwzględniona w konstrukcji dymomierza Har-tridge’a (rys. 11.8). Ma on dwie komory pomiarowe, z których jedna (3) jest wypełniana spalinami zasysanymi poprzez separator wilgoci i lotnych popiołów (4). Do drugiej komory (1) doprowadzane jest powietrze za pomocą wentylatora (5). Wiązka światła wytworzona przez źródło (2), po przejściu przez komorę pomiarową pada na foto-element (6), w którym powstaje prąd powodujący wychylenie wskazówki mikro-amperomierza (7) regulowanego potencjometrem (8). Dźwignia (9) służy do przestawiania położenia fotoelementu, tak aby na przemian można było odczytywać sygnał określający przejrzystość optyczną spalin lub otaczającego powietrza. Osłabieniu strumienia światła o 1% odpowiada jedna jednostka w 100-stopniowej skali Hartridge’a.

Wspólnymi cechami konstrukcji dymomierzy należących do tej grupy jest dążenie do zapewnienia stabilnego przepływu spalin przez komorę pomiarową, do zabezpieczenia przed kondensacją pary wodnej (stabilizacja temperaturowa) i zanieczyszczeniem okien, przedmuchiwanie komory czystym powietrzem i układ kalibracyjny.

Rys. 11.9. Schemat komory do pomiaru zadymienia analizatora Digas 465

Problemy te znalazły swoje rozwiązanie w urządzeniu nowej generacji typu AVL Digas 465 (rys. 11.9), przeznaczonym głównie do pomiarów w czasie swobodnego przyśpieszania (tzw. test free acceleratioń). Zasada pomiaru wykonywa-