łów w piecu grubości 30 mm płytkami szamotowymi szerokość paleniska będzie wynosiła 390 mm, a kanałów bocznych 100 mm.
Przy długości pieca 5 kafli, wymurowaniu paleniska na pół cegły (12 cm) i futrówce bocznych ścian kanałów w piecu na grubość 1/4 cegły czyli 6 cm szerokość paleniska wyniesie 420 mm, a bocznych kanałów 110 mm.
Przy murowaniu ścian bocznych paleniska o grubości 1/2 cegły dla zaoszczędzenia cegły szamotowej można do wysokośća 50 cm od rusztu wykonać dwie ścianki grubości 1/4 cegły każda, stosując od strony paleniska cegłę szamotową i od strony kanałtfj zwykłą piecówkę. Ścianę powyżej wysokości 50 cm rusztu możr na wykonać też o grubości 1/2 cegły, lecz z cegły zwykłej. Tylną i przednią ścianę paleniska w każdym piecu należy wykładać aż do sklepienia na grubość 1/4 cegły, do wysokości 50 cm ponad rusztem cegłą szamotową, wyżej — zwykłą (piecówką). |
Przy wyżej podanych głębokościach pieca palenisko zajmuje całą głębokość pieca. Jeżeli piec ma połączenie z kominem od tyłu, należy za popielnikiem zostawić miejsce na kanał zbiorczy.
Wszystkie kanały w piecu powinny być budowane równo i pionowo, a powierzchnie kanałów zatarte na gładko oraz murowane na rzadkiej zaprawie. Spoiny pionowe i poziome nie powinny być grubsze niż 2 mm.
Palenisko należy murować na zaprawie zduńskiejŁ) lub szamotowej. Cegłę przed użyciem należy namoczyć, a przy muro-waniu zachować prawidłowe wiązanie. W razie braku cegły szamotowej na palenisko można zalecić dwa zastępcze środki:
1. wymurowanie paleniska z cegły zwykłej zduńskiej wyrobu ręcznego na puste spoiny i wysmarowanie od strony palenisk gliną dobrze rozrobioną w wodzie z rozpuszczoną kolą kuchenną, warstwą grubości 1 cm, dając na potrzebną ilość dla paleniska zaprawy szklankę soli;
2. wysmarowanie paleniska wykonanego z cegieł zwykłych na zaprawie rzadkiej z pustymi spoinami zaprawą szamotową, dobrze wymieszaną ze szkłem wodnym, w proporcji 1 część szkła na 6 części zaprawy.
ł) Pod zaprawą zdufaką rozumie tlą zaprawą z gliny (przyp. red.).
Ażeby wykorzystać całą powierzchnią pieca jako grzejącą, od. góry aż do samego dołu, kanały boczne w piecu opuszcza się aż do fundamentu pieca, dlatego też przy stawianiu pieca na belkach drewnianych trzeba dobrze uważać, ażeby fundament pod piec był z materiału ogniotrwałego i nie cieńszy niż 25 cm.
Stawianie pieca bezpośrednio na podłodze drewnianej jest . Niedopuszczalne. Konstrukcja pieców dwukanałowych może posiadać większą ilość kanałów niż dwa, lecz gazy spalinowe powinny unosić się do góry przez jeden tylko kanał z paleniska, pozostałe zaś kanały służą do przepływu spalin ku dołowi; kanały tę łączą się z kominem za pomocą kanału zbiorczego u dołu pieca.
Obsadzenie kafli w piecu. Wszystkie kafle przeinaczone na budowę pieca powinny być najpierw rozłożone na ^ podłodze i dobrane pod względem odcieni tak, aby kafle o od-
/Rys. 44. Odbijanie bo- Rys. 45. Obcinanie Rys. 46. Szlifowanie boku licowej płyty ka- kafla. ków kafla po obcięciu.
fla.
cieniu ciemniejszym były u dołu, a jaśniejsze w górze pieca. Po skólorowąniu kafli należy sprawdzić, czy kształt krawędzi płyt czołowych (liców) jest prawidłowy i wymiary kafli jednakowe.
W przypadku gdy te krawędzie nie są równoległe, odznacza się właściwą linię za pomocą węgielnicy i nakreśla blaszką aluminiową. Następnie ostrym końcem młotka odbija się ostrożnie od spodu krawędzie płyty czołowej kafla, aby zmniejszyć jej grubość (rys. 44). Po obcięciu kufla przy pomocy noża i młotka (rys. 45) wyrównuje się i szlifuje obcięte krawędzie kamieniem
B7