ma wykonać kuchnię, nie powinna być otynkowana. Rzędy kafli w kuchni i ściance powinny dotykać dd lica cegły, którą uprzedniej trzeba skropić wodą. Narożniki pierwszego rzędu kuchni należy
aj 4 | |||
~§' |
B
§
oprócz sklamrowania z ka-flami środkowymi, wzmoca ndć cegłą na płask, wlepia™ C jąc ją w miejsce tłucznia! po takim wzmocnieniu narożników i sklamrowaniCn całego pierwszego rzędu! sprawdzam y powtórnie
11 A-A
2E2az23ŹZ£/ pZft&ZuŻ
Rys. 54. Trzon kuchenny: a) widok'z góry, b) przekrój poziomy, c) przekrój pionowy
pion poziomnicą. Kafle, środkowe, wzmacniamy w ten sposób, że obmurowu-jemy całość od wewnątrz,.-cegłą na płask grubości ą 13 cm. Resztę wymurowa- \ aego fundamentu wypelr , ndiamy cegłą i zalewamy rzadką zaprawą zduńską. Należy pamiętać, że zamiast układanych cegieł nie wolno sypać gruzu, ponieważ osiadający miałki gruz rozpycha ściany wykonanego trzonu kuchennego, i po pewnym czasie wnętrze kuchni ulega zniekształceniu. Po umocnieniu dwóch narożników i ustawieniu ścian bocznych drugiego rzędu przymierzamy piekarnik; wreszcie wyznaczamy miejsce na drzwiczki pod piekarnikiem w ten sposób, aby po obsadzeniu piekarnika znajdowały się na jego linii środkowej. Następnie znaczymy kredką na drugim rzędzie kafli drzwiczki popielnikowe.
Wyznaczając miejsce piekarnika należy brać pod uwagą położenie przewodu kominowego. Jeżeli przewód znajduje się po lewej stronie trzonu, to piekarnik trzeba obsadzić też po tej : samej stronie d odwrotnie a to w celu skrócenia drogi obiegu spalin.
■Drzwiczki wycierowe kominowe należy umieszczać w ścianie bocznej trzonu najbliżej przewodu kominowego z tyłu za piekarnikiem. Przez te drzwiczki czyścimy sam przewód kominowy i kanał zą piekarnikiem. Przewody kominowe przy kuchniach Itfnieszkaniowych należy zasklepiać na wysokości fundamentu trzonu kuchennego, nieco niżej drzwiczek wycierowych. Szybrów (zasuw) przy trzonach 'kuchennych stosować nie należy; zabrania tego prawo budowlane. „Ciąg" kuchni regulujemy drzwiczkami popielnikowymi, otwierając je, lub przymykając. Po wykonaniu ścian kuchni i obsadzeniu kompletnego osprzętu wyznaczamy na sucho, rozstawiając odpowiednią cegłą, palenisko i pozostałe kanały, przez które gazy spalinowe mają obiegać wokół piekarnika. Jeden ze stosowanych układów kanałowych przewiduje obieg spalin dokoła piekarnika i ogrzewanie go z pięciu stron: z wierzchu, ze spodu, z dwóch boków i z tyłu. Zduni nazywają to „puszczaniem ognia tyłem piecyka*1.
Można też skierować obieg spalin dokoła piekarnika i w inny sposób, ogrzewając go tylko z czterech stron, a mianowicie: z paleniska gazy przelatują nad piekarnikiem, spadają w pierwszy kanał boczny, przechodzą kanałem pod piekarnikiem, kierując się do przodu, następnie drugim kanałem bocznym uchodzą do przewodu kominowego.
Jak widać z opisu, pierwszy sposób przeprowadzania spalin jest praktyczniejszy, poniewaa .przy tym układzie kanałów ogrzewana powierzchnia piekarnika jest większa.
Ruszt trzonu kuchennego należy ustawiać nieco pochyło ku przodowi tj. odwrotnie, jak w piecu. Ułatwia to lepsze podgrzewanie drugiej części płyty od strony ścianki nad kuchnią. Głębokość paleniska mierzy się od środka rusztu do spodu płyty. Należy powiedzieć, że głębokość i szerokość paleniska uzależniona jest od średnicy otworów płyty. Szerokość paleniska nie powinna być szersza od otworu w płycie więcej, jak 1 cm z każdej
69