Gdy w danym kraju istnieją obie składowe operacji kredytowo-depozytowych, ich stopy procentowe stanowią „korytarz” zmienności stóp rynkowych. Ponieważ jednak operacje depozytowe wykorzystywane są w niewielu krajach, często jako taki „korytarz” traktuje się również obszar pomiędzy stopą kredytu refinansowego a ustalaną na przetargach stopą procentową operacji otwartego rynku.
Schemat 3.3. Charakterystyka operacji depozytowych
Źródło: opracowanie własne na podstawie: Polityka pieniężna. Cele, strategie i instrument}-, red. W. Przybylska-Kapuścińska, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań 2002.
s. 83
W przypadku gdy operacje kredytowo-depozytowe tworzą „korytarz*' zmienności rynkowych stóp procentowych, kwestią zasadniczą jest ustalenie, jaka powinna być jego optymalna szerokość. Z jednej strony, gdy będzie on zbyt szeroki, przestanie pełnić swe funkcje, gdyż stopa depozytowa będzie zb>t niska (granicą jest tu oczywiście zero procent), a kredytu refinansowego - zbyt wysoka. Z drugiej strony zbyt wąski „korytarz” zlikwiduje bodźce do rozwoju rynku międzybankowego, gdyż zbyt małe będą korzyści z odnalezienia alternatywnych źródeł pozyskiwania i możliwości lokowania środków. Szerokość korytarza jest zatem decyzją indywidualną w przypadku każdego banku centralnego stosującego operacje standing facilities, a uwzględnić należy między innymi:
- stopień rozwoju sektora bankowego i rynku międzybankowego;
- zmienność stóp procentowych rynku międzybankowego;
- wysokość nominalnych stóp procentowych rynku międzybankowego:
49