monetarną strategii bezpośredniego celu inflacyjnego. Jednym z założeń tej strategii jest nagłaśnianie i tłumaczenie posunięć władz monetarnych, przede wszystkim w celu kształtowania wśród podmiotów gospodarczych oczekiwań -zarówno co do poczynań władz, jak i co do kształtowania się inflacji, której ograniczanie i utrzymywanie na jak najniższym poziomie jest celem przedmiotowej strategii.
W rzeczywistości nie wszystkie instrumenty polityki pieniężne są dla banku centralnego dostępne. Możliwe do wykorzystania instrumentarium jest przeważnie zapisane w aktach prawnych regulujących działalność banku centralnego w danym kraju. Ustawodawca powierza w nich bankowi centralnemu dążenie do określonego celu (np. utrzymywania stabilności cen, niskiej inflacji, wartości waluty krajowej), dając mu do dyspozycji narzędzia. W Polsce instrumentarium Narodowego Banku Polskiego określa specjalna ustawa regulująca jego cele, działalności, strukturę itp. Do narzędzi NBP należą1:
rezerwa obowiązkowa,
kredyt refinansowy (do określonej kwoty w rachunku kredytu, lombardowy, inny),
przyjmowanie depozytów (otwieranie lokat terminowych banków), dyskonto i redyskonto weksli, operacje otwartego rynku, w razie zagrożenia realizacji polityki pieniężnej:
ograniczenie środków pieniężnych oddawanych przez banki do dyspozycji kredytobiorców i pożyczkobiorców, obowiązek utrzymywania nieoprocentowanego depozytu w NBP od zagranicznych środków wykorzystanych przez banki i krajowych przedsiębiorców.
Narzędzia, którymi posługuje się NBP, są podobne do tych, które wykorzystuje Europejski Bank Centralny. Przyczyną tego jest konieczność dostosowania narzędzi polskiej polityki pieniężnej do narzędzi EBC, z uwagi na przyjęte przez Polskę zobowiązanie do przystąpienia do strefy euro. Przystąpienie to będzie bezpośrednio oznaczało obowiązek przyjęcia wspólnej waluty i włączenia się do jednolitej polityki pieniężnej prowadzonej przez EBC we wspólnej walucie, przy wykorzystaniu wspólnych, jednolitych instrumentów.
11
Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim, tekst jednolity: DzU z 2005 r., nr 1, poz. 2, rozdział 6.