— uo —
•1* w różnych, trwałych położeniach konforaecyjnych względem wspólnej dj nich płaszczyzny odniesienia.
w zwlęzkach z podwójnysr więzanlea płaszczyzna odniesienia przechodź przez podwój nie zwlęzane atoay 1 Jest prostopadła do płaszczyzny, w któ rej leżę ta atoay i atoay bezpośrednio z nlai związane. W związkach cyl< licznych płaszczyzn* odniesienia Jest ts płaszczyzna, w której leży (ewep tualnla w przybliżeniu) szkielet pierścienia.
Przykłady:
1. 2-buten H
- III H
CH,
III
-CH,
2-buten aoża występować w dwu trwałych, płaskich lzoaerach konferma-cyjnych. Przejścia ad jednego izomeru do drugiego może odbywać się .przez wysokoenergetyczną dwurodnlkowę konformację naprzeaianległą.
2. 1,2-dlaetylocyklopantan
‘3CV * CH,
Atoay lub grupy znajduję się względem eisbla w położsnlu cis, gdy leżę po taj saaaj strenie, zaś trans, gdy leżę po przeciwnej stronią płaszczyzny odniesienia. Przedrostek cle- lub trans- ualeezcza się przed nazwę lub łokantaa. Cis aoża być skrócona do c. a trans do t.
Przedrostki cis- i trans- stosuje się do określenia względnych położeń podstawników w układach cyklicznych. Natoaiaat abaolutnę konfigurację chiralnych pochodnych związków cyklicznych opieuje się stoeu-Jęc symbole charakterystyczna dla izomerów konfiguracyjnych (p. 7.5).
Relacje grup wokół wlęzania podwójnego okraśla się w nazwie zwlęz-ku przedrostkiem Z lub E.
Izomerie cjs-trens związków z podwójnym wiszeniem
Izomeria cis-trans może występować w zwlęzkach poaladajęcycn Jedno podwójna wlęzania, kilka izolowanych wlęzań podwójnych, eprzężone wlęzania podwójna lub nlaparzyatę ilość skumulowanych wlęzań podwójnych.
Warunkiem koniecznym występowania izomerii cis-trane w zwlęzkach z podwójnym wlęzanlsm
a
b
jest, aby i / b i c ^ d (przy czym a może być równe c lub d 1 b takża może być równe c lub d). X 1 Y stanowię najczęściej węgiel lub azot. Oeżell atomem podwójnie zwięzanym Jest azot. to nożna przyjęć fo< talnle, ża Jednym z podstawników Jest wolna para elektronowa.
Przykład:
CH,
C6H5
N
*
OH
Oeżell częsteczka zawiera więcej niż Jedno wlęzania podwójna, to dla każdego z nich, która tego wymaga, okraśla się wzajemna położenia podstawników za poaocę przedrostków Z 1 E.
Przedrostek ustala się następujęco:
- dla każdego z dwóch atomów tworzęcych wlęzania podwójne wybieramy na podstawie reguły pierwszeństwa podstawnik preferowany,
- określamy względne położenie podstawników preferowanych.
Oeżell ta wybrana para podstawników znajduje się po tej samej stronie płaszczyzny odniesienia, stosuje się przedrostek Z (z niemieckiego "zu-saamen* - razem) , a Jeśli znajduje się po stronach przeciwnych - stosuje się przedrostek E ("entgegen" - przeciwnie).