Obraz (2539)

222

Rył. 16.7. KcoJtmkga typowego układu pomiarowego do badań potencjosuiycznych

R\v liJ. Srfrrji aplikacyjny potengostatu

Działanie układu jest następujące: do wejść programujących polMiMBk doprowadzone są napięcia polaryzujące U_l i U ₂. Dołączanie ich fldM przy użyciu niezależnych przełączników P_x i P₂. Jeżeli obydwa przelęank] będą włączone, zaś rezystory J?_|t R₂ i R₃ będą sobie równe, to fl wjjkb sumatora W_x wystąpi sygnał będący sumą obydwu napięć (z przeówayt znakiem). Sygnał ten doprowadzony do rezystora R_A wzmacniacza B klin jest wzmacniaczem potencjostatu, spowoduje wystąpienie takiego napśęaa ł wyjściu tego wzmacniacza, że po podzieleniu go przez rezystory syMfnjot układ elektrochemiczny R„ i R_r„., i przejściu przez wtórnik napięciowy I doprowadzone zostaje do rezystora R_s wzmacniacza W₂. Z własności mmI macza operacyjnego wynika, że napięcie to musi mieć tę samą wartfliE,fe być przeciwnego znaku niż napięcie na wyjściu sumatora W_t. Tym mbjk potencjał punktu, gdzie przyłączana jest elektroda odniesienia, równy jfl^B napięć U, i U₂. Natężenie prądu płynącego przez naczyńko poauanae mierzone jest przez konwerter prąd-napięcie (wtórnik prądowy) zrralizowar ze wzmacniaczem W_A, którego podzakres pomiarowy może być przetą/Sam Na rys. 16.8 przedstawione są przykładowo trzy pod zakresy

z rezystorami R₆, R-, i R_a. Rezystor R₇ jest załączony. Napięcie K£J-

■

wyjściu konwertera może być wygodnie mierzone i rejestrowane przez miernik o asymetrycznym wejściu napięciowym. Należy w tym gwBB ślić bezsprzeczną zaletę takiego pomiaru natężenia prądu, którą jest J na detekcja typu wypadkowej reakcji zachodzącej na badanej elektrodzie: wyjściowe napięcie /(£J — prąd katodowy (reakcja redukcji), dodał

/(£J — prąd anodowy (reakcja udeniania).    ^^^B_

Zastosowanie konwertera prąd-napięcie powoduje, że potencjał ełdł^B badanej mierzony względem ziemi (potencjał ziemi przyjmuje się jakn]^B zeru) równy jest zeru, lecz nie jest to zero galwaniczne, ale wii^H Ponieważ w elektrochemii określamy potencjał elektrody badanej elektrody odniesienia, to zachodzi konieczność takiego przetworzcaial^B występujących w układzie, żeby otrzymane wartości były zgodne 9 kanaBk elektrochemiczną. Należy tu nadmienić, że potencjał elektrody badaaq alfą samą wartość bezwzględną jak potencjał elektrody odniesienia, lia^^B potencjału jest przeciwny. Kontrola rzeczywistej wartości pnir nrjaln I^^B badanej jest zrealizowana z wykorzystaniem inwertera ze wzznacad^^B i rezystorami R₉ i R₁₀. Napięcie £(£„) otrzymane na wyjściu B|| niacza równe jest rzeczywistemu potencjałowi elektrody badanej elektrody odniesienia. W opisywanym rozwiązaniu równe B — (U_Ł + U2). Podobnie jak to było opisane przy pomiarze natęż tak i to napięcie może być wygodnie mierzone i rejestrowane paB miernik o asymetrycznym wejściu napięciowym.

Przełączniki P₃, P_A i P_s służą do przełączania pętli niacza potencjostatu W₂ z rezystorowego układu symulującej*