odleżyny 6 (2)

• Stworzenie idealnych warunków dla gojenia się odleżyny wymaga wyeliminowania możliwie jak największej liczby negatywnych czynników, które mogą opóźniać lub hamować ten proces. Jednym z nich jest obecność martwych tkanek w ranie. Hamują one powstanie ziarniny, proces naskórkowaniai mogą być pożywką dla rozwoju bakterii, stając się przyczynąinfekcji. Do oczyszczania owrzodzeńodleżynowych z elementów martwiczych używać można środków enzymatycznych występującychw preparatach takich jak: Fibrolan, lruxol - Mono. Zaletą tej metody jest to, iż leczenie można stosować w domu i nie wymaga ono dużego doświadczenia medycznego. Negatywną cechą tych środków jest stosunkowo wysoki koszt.

Dużą skutecznością i wielokierunkowym działaniem odznaczają się, wprowadzone w ostatnim okresie, opatrunki: Tielle (hydropolimerowy opatrunek samoprzylepny), Inadine (poliwinylopiroSdonowy opatrunek jodowy), Actisorb Plus (zawiera węgie

(zawiera węgiel stosowane w leczeniu odleżyn, także owrzodzeń podudzi.

• •Opracowano na podstawieProblemy leczenia odleżyn u pacjentów ze znacznie ograniczone/aktywnością, ruchowy" Stanisław Sosnowski (Oddział Paraplegii Pourazowej 10 Wojskowego Szpitala Klinicznego, Bydgoszcz). HeliodorAdam Kasprzak Maciej Śniegood (Katedra i Klinika Neurochirurgii i Neuroortopedii Akademii Medycznej im. L Rydygiera, Bydgoszcz), „Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja“ nr 3, 2/2000, str. B1.

W zapobieganiu odleżynom należy uwzględnić następujące elementy:

-    wpływanie na aktywność chorego (w łóżku, na wózku),

-    uświadomienie o konieczności zmiany pozycji i pomoc przyzmianie

pozycji,

-    wnikliwa kontrola objawów kliniczrych (ból, duszność, przykurcze),

-    ustabilizowanie pozyqi ciała chorego za pomocąodpowiedniego

sprzętu,

-    regularna zmiana pozycji - częstotliwość dostosowana indywidufriie (me rzadziej niż co 2-3 godziny!),

- za

apewnienie dostępu powietrza poprzez wyeliminowanie podkładów gumowych i foliowych,

- codzienna obserwacja skóry chorego wrazze stosowaniem zabiegów poprawiających ukrwieme skóry,

- unikanie urazów ciała

- wyeliminowanie bezpośredniegowywieraha sił na ciało chorego, poprzez stosowanieodpowiednichtechnik zmiany pozycji,

odpowiedniej bielizny pościelowej i osobistej (materiały naturalne, pozbawione zgrubień, szwów, guzików), niekrochmalonej,

-    stosowanie opatrunków i przylepców nieodparzających,

-    dbałość o paznokcie, które winny być krótkie i opiłowane,

-    stosowanie pieluch typu .pampers",

-    stosowanie jednorazowych uridonów, kaczek i basenów,

-    stosowanie poduszek i materaców przeciwodleżynowych,

-    zwracanie uwagi na dietę, ze szczególnym uwzględnieniem białka i soli

mineralnych,

-    unikanie nadmiaru talku, pudru, zasypek.

• Rozmowa z chorym pozwala na ocenę stanu psychicznego, adaptację do aktualnej sytuacji życiowej. Zainteresowanie problemami chorego, jego podmiotowe traktowanie, daje szansę nawiązania dobrego kontaktu, co ma znaczenie dla postępów w leczeniu i rehabilitacji. U chorego obniża się także poziom lęku (często nasilony w związku ze zmianą miejsca dotychczasowego pobytu).