OMiUP t1 Gorski0

n

Mechanizm występowania kawitacji przedstawiony jest na rysunku 2.86. W pierwszym przypadku (rys.2.86a) wartość ciśnienia na wlocie do wirnika p_wl, pomniejszona o wartość depresji dynamicznej, nie obniża się poniżej wartości p_v i zjawisko kawitacji nie występuje. W drugim przypadku (rys.2.86b) p_w^ - p_dyn = p_v i mamy tu do czynienia z zaczątkowym stanem kawitacji. W przypadku uwidocznionym na rysunku 2.86c występuje pełna kawitacja: p_w„ - p_dyn < p_v. Należy przy tym zwrócić uwagę, że w kolejno przedstawionych fazach wartość geometrycznej jednostkowej pracy ssania układu pompowego Y , Y_zs^ i Y_zs^ zwiększa się. Stała wartość Y_k obrazuje spadek energii wewnątrz samej pompy, na drodze od króćca wlotowego do kanału międzyłopatkowego wirnika.

Rys. 2.86. Powstawanie kawitacji jako funkcja wysokości geometrycznej jednostkowej pracy ssania układu pompowego: aI + ci fazy rozwoju zjawiska.

W procesie kawitacji fazą niszczącą jest okres zanikania pęcherzy parowogazo-wych, czyli implozja występująca podczas ich skraplania. Skraplanie i towarzysząca mu implozja odbywa się niezwykłe gwałtownie i czas trwania tego zjawiska w strumieniu cieczy w pompie: t < 0,003s.

Implozyjne uderzenia wodne następują bardzo szybko po sobie, a pęcherzyki zasklepiają się zarówno wewnątrz strumienia cieczy, w najbliższym sąsiedztwie i na powierzchni rurociągów, kadłubów pomp, łopatek itp., jak też w jej wgłębieniach, ewentualnych pęknięciach lub rysach. Ta ostatnia forma (niezwykle niebezpieczna i szkodliwa dla pomp i rurociągów) występuje w przypadku długotrwałego działania kawitacyjnego.

120