dnie statku (jak to pokazano na rysunku) lub z zęzy, proces zasysania można rozporę przez zasilanie wodą zaburtową, a następnie (podczas pracy pompy) przełączyć ssanie na właściwe.
Operacja taka jest jednakże dość skomplikowana, często kłopotliwa albo w ogóle niemożliwa, na przykład wówczas, gdy nie można mieszać czynnika pompowanego z wodą zaburtową. Również ustawienie pomp poniżej zbiorników umieszczonych w podwójnym dnie jest niemożliwe do wykonania ze względów konstrukcyjnych.
W bardzo wielu przypadkach konieczne staje się zatem wmontowanie do pompy, urządzenia mającego zdolność samoczynnego usuwania powietrza lub gazów z rurociągu ssawnego i napełniania go cieczą, a w razie przerwy w działaniu pompy spowodowanej np. obecnością powietrza lub gazów w cieczy— usunięcia go i przywrócenia normalnej pracy pompy.
Jednym z takich urządzeń jest stosowany niekiedy system centralnej instalacji samozasysającej, której schemat przedstawiono na rysunku 2.82.
7
Rys.2.82. Centralna automatyczna instalacja samozasysająca ("Auto Centra" firmy
Worthington Simpson):
1 - pompa próżniowa, 2 - rozrusznik pompy, 3 - włącznik ciśnieniowy, 4 - zbiornik podciśnieniowy, 5 - zawór odcinający, 6 - zawór pływakowy, 7 - zawór zwrotny, 8 - zbiornik recyrkulacyjny, 9 - zawór usuwania powietrza, 10 - pompa, 11 - wakuometr.
Główny element układu stanowi zbiornik podciśnieniowy 4, do którego poprzez zawory pływakowe 6 podłączone są wnętrza pomp odśrodkowych siłowni. Zawory pływakowe pozwalają na przepływ powietrza, a zatrzymują przepływ cieczy do Pomp próżniowych 1. Wzrost ciśnienia w zbiorniku 4 powoduje — dzięki włącznikowi ciśnieniowemu 3 — rozruch jednej z dwóch pomp próżniowych 1 ustawionych na recyrkulacyjnym zbiorniku wodnym 8.