Przy ruchu obrotowym wirnika, wskutek działania łopatek, cząstki czynnika gazowego przepływają przez kanał międzyłopatkowy w kierunku promieniowym, od wnętrza wirnika na zewnątrz. Wskutek tego ruchu u wlotu do wirnika powstaje obszar obniżonego ciśnienia i zasysane są następne dawki czynnika. Podczas przepływu czynnika przez wirnik następuje wzrost zarówno ciśnienia, jak i prędkości, po opuszczeniu wirnika, sprężony do niewielkiego ciśnienia czynnik dostaje się do spiralnego kanału zbiorczego o zwiększającym się przekroju, w którym następuje zamiana posiadanej przez czynnik energii kinetycznej (prędkości) na energię ciśnienia. Spiralny kanał kieruje sprężony czynnik bądź do kanału tłocznego (wentylator nawiewowy), bądź do wolnej atmosfery (wentylator wyciągowy).
W obecnie produkowanych wentylatorach promieniowych przyjęło się wykonywanie okrągłego króćca ssawnego i prostopadłego lub kwadratowego otworu wylotowego (rys. 3.51).
Rys. 3.51. Wentylator promieniowy:
11 silnik elektryczny napędowy, 2/ iopatka wirnika, 31 króciec ssawny; 41 nasada tłoczna, 5/ wał
wirnika.
269