OMiUP t1 Gorski 1

przy czym:

__doświadczalny współczynnik wynoszący:

(0,55 do 0,68) + 0,6 sinp₂ ;

_z _liczba łopatek wirnika;

^ _moment statyczny średniej strugi gazu w odniesieniu do osi obrotu

^s między wlotem a wylotem w przekroju osiowym, wynoszący:

r₂

_Mst = /RdR = |(R₂²-R,²)    (3.40)

^R1

zaś:

— promień wewnętrzny wirnika; r., — promień zewnętrzny wirnika.

Prosta z równania (3.38) przecina oś odciętych i rzędnych w następujących punktach:

q_v ⁼ 0

'tmz

= 0

•tmz _1+k 4v = rc' D₂' ^b2 ■ ^u2' tgp.

Chcąc wyznaczyć krzywą wyrażającą zależność rzeczywistej masowej energii właściwej od wydajności przepływowej sprężarki promieniowej, czyli krzywą dła-wieniową, odniesioną do warunków ssania, należy od rzędnych funkcji e_tmz = f(q_v) odjąć rzędne następujących strat:

-    tarcia, zmiany kierunku i zmiany prędkości czynnika na ciśnienie e_tml = (fq_v),

-    uderzenia podczas wejścia sprężanego czynnika na łopatki wirnika i kierowni-

^cy^etm2 = ^f(qv)-

UWAGA: Tok postępowania przy \wykreślaniu krzywej dławieniowej dla promieniowej sprężarki wirowej jest identyczny jak dla krzywej dławieniowej pompy odśrodkowej.

Bo naniesieniu wszystkich krzywych na układ współrzędnych e_rm, q_v otrzymuje się krzywą EF będącą krzywą dławieniową sprężarki promieniowej (rys.3.38).

Jeżeli na charakterystykę dławieniową sprężarki nałoży się charakterystykę przewodu, otrzymuje się punkt przecięcia P₁ (rys. 3.39), zwany punktem pracy łub ruchu. Określa on ilość czynnika przepływającego przez przewód przy zasilaniu go sprężarką wirową.

Podobnie jak w sprężarce wyporowej, wartość p_stl oznacza ciśnienie początkowe w butli (zbiorniku) zasilanym sprężarką. W razie wzrostu ciśnienia w butli, rośnie wartość p_st3 > p_st2 > p_st}, punkt pracy sprężarki zmienia się z Pj na P₃ itp.

251