3
4
1 2
Q-j + Q2
Rys. 2.122. Schemat i zasada działania parowej pompy strumieniowej:
1 - dysza robocza, 2 - komora zasysania, 3 - komora mieszania, 4 - dyfuzor.
\
Czynnikiem roboczym jest w tym wypadku para. Wskutek rozprężania pary od pj do p2 następuje w dyszy zmiana energii potencjalnej, zawartej w parze przed dyszą, na energię prędkości pary u wylotu z dyszy obrazowaną przyrostem prędkości od c1 do c2.
Para, opuszczając dyszę zwartym strumieniem przez otwór o małym przekroju z dużą prędkością, porywa znajdujące się w pobliżu tego strumienia cząsteczki powietrza z komory ssawnej 2, a następnie i z rurociągu ssawnego. Z tego powodu w przestrzeni ssawnej powstaje podciśnienie, umożliwiające zassanie przez króciec ssawny pompowanego czynnika.
W parowej pompie strumieniowej efekt zasysania tuż za dyszą potęguje się jeszcze bardziej, wskutek skraplania pary podczas jej wymieszania z względnie zimną (w stosunku do temperatury pary) zasysaną wodą lub powietrzem. Po skraplających się bowiem pęcherzykach pary pozostaje wolna przestrzeń.
Zassany czynnik zostaje porwany przez strumień czynnika roboczego do komory 3, gdzie ulega zmieszaniu i zrównaniu prędkości, dzięki czemu zwiększa się nieco ciśnienie zassanego czynnika, a następnie w dyfuzorze 4 energia prędkości mieszaniny zmienia się stopniowo w energię ciśnienia. Obrazuje to na rysunku 2.122 spadek prędkości od c2 do c3 i jednoczesny wzrost ciśnienia od p2 do p3.
2.4.2. PRZYKŁADY ROZWIĄZAŃ KONSTRUKCYJNYCH POMP STRUMIENIOWYCH
Na rysunku 2.123 przedstawiono wodną pompę strumieniową, służącą do usuwania ze statku za burtę różnego rodzaju zanieczyszczeń. Na statkach starej budowy, z kotłami opalanymi węglem, pompy tego typu usuwały z kotłowni popiół 1 szlakę. Na nowszych służą na przykład do usuwania ścieków sanitarnych (fekaliów) Ze zbiorników retencyjnych lub urządzeń do uzdatniania ścieków. Zbiorniki te fnoS4 być opróżniane dopiero po wyjściu statku z portu. Podobne urządzenia znaj-
157