OMiUP t2 GorskiA5

2. 50 mg/dm³ biologicznego zapotrzebowania tlenu (BZT5), ilości niezbędnej do mineralizacji związków organicznych zawartych w ściekach, przez bakterie (mikroorganizmy), w ciągu pięciu dni. HZT5 ścieków nie oczyszczonych wynosi 350-^600 mg/dm³.

3. Indeks coli (IC) 250 — tj. liczbę bakterii 250, przypadającą na 100 ml ścieku obrobionego na odlocie z oczyszczalni, po 24-godzinnym okresie inkubacji, oznaczoną metodą filtrowania.

4. 5 mg/dm³ wolnego chloru. W oczyszczalni ścieki obrabiane podlegają dezynfekcji związkami chloru, którego nadmierna ilość w wodzie zrzutowej jest szkodliwa dla środowiska.

pomefrze pcmrót osadu ścieki i umymlek

Rys. 8.5, Urządzenie do oczyszczania ścieków typu Termobiomac (firmy Weir Pumps Ltd.,

W. Brytania)

A — przedział napowietrzania; B — przedział oddzielająco-osadowy; C — przedział chlorowania i opróżniania 1 — rozdrabniacz; 2 — spirala grzewcza; 3 — napowietrzacz; 4 — chlorator; 5 — pompa obiegowa; 6 — pompa opróżniająca

W oczyszczalniach mogą być stosowane różne metody obróbki ścieków: biologiczne, mechaniczne, elektromechaniczne, elektrochemiczne i chemiczne. Najczęściej na współczesnych statkach instalowane są oczyszczalnie z podstawowym biologicznym modułem oczyszczania oraz dodatkowym zastosowaniem metod mechanicznych i chemicznych. Wstępna obróbka ścieków polega na mechanicznym rozdrabnianiu i filtrowaniu większych zanieczyszczeń. Moduł biologiczny realizuje proces rozkładu związków' organicznych (białka, tłuszcze, węglowodany) na związki mineralne (azotany, fosforany, siarczany, dwutlenek węgla), przez bakterie tlenowe (aerobowe), które samoistnie rozwijają się w ściekach zawierających tlen. Na statkach nie wykorzystuje się bakterii beztlenowych, ponieważ produkty rozkładu beztlenowego zawierają gazy wybuchowe, jak metan, siarkowodór i wodór. Ze względu na zawartość w ściekach bakterii chorobotwórczych, które nie są w całości likwidowane podczas oczyszczania, końcowa obróbka ścieków polega na ich dezynfekcji przez chlorowanie.