P1010255 (2)

--iia przez krew. Jean-Paul

Roux pisze o pradawnych przekonaniach: „Kąpiel, spryskanie się lut

prostu pomazanie krwią okazują się szczególnie skuteczne, jeśli chcemy

wodować rozwój, wzmocnić lub odmłodzić”¹⁹. Kąpiele we krwi dziewcząt

• -

Na swe imię zasłużyła sobie praktykami odnowieni

się lub po spo-

■»    - *■* dziev

miały być dla niej jedynym środkiem utrzymania młodości²¹¹. Nie tylko kapała się we krwi, ale też miała ją pić. Swym ofiarom odcinała kawałki ciała, kazała je pice, a następnie zmuszała okaleczone osoby do ich zjedzenia Odprawiała diaboliczne orgie lesbijskie²¹.

Podobnie jak Gilleshwi de Rais wytoczono jej pospieszny proces, oskarżając o porywanie dziewcząt, torturowanie ich i zabijanie (wymieniano liczbę około sześciuset ofiar). Ze względu na pochodzenie i pozycję społeczną oszczędzono jej losu wspólniczek - po okrutnych torturach spalono je żywcem, a ich prochy rozsypano na cztery wiatry. Uznana za obłąkaną, została zamurowana w celi na swym zamku, gdzie po czterech latach umarła, jak podaje przekaz epoki, „bez krzyża i bez światła”²².

Ludność miejscowa nazywała ją „bestią” i żywiła podejrzenie, że jest wampirem - sądzono, że wylatuje jako nietoperz lub przenika przez mury zamku. I jeszcze jedno podobieństwo do Gilles’a de Rais: w latach osiemdziesiątych XX wieku jeden z historyków węgierskich podjął próbę rehabilitacji Erzsebet Batory. Wskazał na manipulacje rodziny, która chciała ją pozbaw ić ogromnego majątku i ukrywała się za procesem niezgodnym z obowiązują-

Walerian Borowczyk

4

i Paloma Picasso na planie filmu Opowie-ści niemoralne (Contes immoraux); reżyseria: Walerian

4

Borowczyk, produkcja: Francja 1^74