Na swe imię zasłużyła sobie praktykami odnowienia przez krew. Jean-Paul Roux pisze o pradawnych przekonaniach: „Kąpiel, spryskanie się lub po prostu pomazanie krwią okazują się szczególnie skuteczne, jeśli chcemy spowodować rozwój, wzmocnić lub odmłodzić”19. Kąpiele we krwi dziewcząt miały być dla niej jedynym środkiem utrzymania młodości20. Nie tylko kąpała się we krwi, ale też miała ją pić. Swym ofiarom odcinała kawałki ciała, kazała je piec, a następnie zmuszała okaleczone osoby do ich zjedzenia. Odprawiała diaboliczne orgie lesbijskie21.
Podobnie jak Gilles’owi de Rais wytoczono jej pospieszny proces, oskarżając o porywanie dziewcząt, torturowanie ich i zabijanie (wymieniano liczbę około sześciuset ofiar). Ze względu na pochodzenie i pozycję społeczną oszczędzono jej losu wspólniczek - po okrutnych torturach spalono je żywcem, a ich prochy rozsypano na cztery wiatry. Uznana za obłąkaną, została zamurowana w celi na swym zamku, gdzie po czterech łatach umarła, jak podaje przekaz epoki, „bez krzyża i bez światła”22.
Ludność miejscowa nazywała ją „bestią” i żywiła podejrzenie, że jest wampirem - sądzono, że wylatuje jako nietoperz lub przenika przez mury zamku. I jeszcze jedno podobieństwo do Gilles’a de Rais: w latach osiemdziesiątych XX wieku jeden z historyków węgierskich podjął próbę rehabilitacji Erzsebet Batory. Wskazał na manipulaqe rodziny, która chciała ją pozbawić ogromnego majątku i ukrywała się za procesem niezgodnym z obowiązują-
Walerian Borowczyk i Paloma Picasso na planie filmu Opowieści niemoralne (Contes mmorawc); Reżyseria: Walerian Borowczyk, produkcja: Francja 1974