66
I. STROBY
9
Wzory (124) i (1.25) ważne są dfla x$IJ2.
Dla obciążenia trapezowego maksymalne momenty przęsłowe znajdiyą się na poziie^' mym odcinku wykresu i wynoszą
■2 V
0-26)
(1.27)
W przypadku gdy z wzoru M .27) otrzymamy x<lJ2, wtedy wartość x oraz moment w p, I należy obliczyć według ogólnych, wzorów statyki.
Przy obciążeniu trójkątnym dla celów praktycznych można przyjąć dla przęsła skrajnego
qll |
(1-28) |
óla przęseł pośrednich | |
qll Mb+Mb-, !2ł 2 ' |
Sil |
Przy obciążeniu trapezowym dla celów praktycznych można obbezyć moment przęsłowy | |
w przęśle skrajnym wg wzoru | |
31*-Jł MBU»-~pę+0,4 Mr |
0-29) |
W przęsłach pośrednich | |
24 H 2 |
(1.30) |
W powyższych wzorach A/* jest to moment działający na drugiej podporze od skraju. I
U. STROPY O PŁYTACH KRZYŻOWO ZBROJONYCH
67
j.3,4. Obliczanie sil poprzecznych i strefy przypodporowej belek na ścinanie
Wartość sił poprzecznych przy podporach oblicza się według ogólnych zasscl statyki. Wykres sił poprzecznych na odcinkach przypodporowych przy obciążeniu trójkątnym lub trapezowym jest krzywoliniowy. Przyjmowanie w praktyce trójkątnych zastępczych wykresów sił poprzecznych jest nieścisłe, albowiem rzeczywista wartość siły rozwarstwiającej jest niekiedy dwukrotnie większa od zastępczej. Wynikły błąd wzrasta lub maleje w zależności od rozpiętości boków płyty oddziaływającej i od wielkości obciążeń.
W belkach o przekroju prostokątnym, teowym i dwuteowym zc względu na ścinanie powinien zachodzić warunek
Sf§ś] Snu—0^5R^bho
(1.31)
gdzie Q - siła poprzeczna w przekroju ukośnym, wy wołana działaniem obciążenia obliczeniowego, b - najmniejsza szerokość przekroju na wysokości hQ.
Jeżeli warunek (1.31) nic jest spełniony, wymiary przekroju poprzecznego elementu powinny być zwiększone.
Nośności przekrojów ukośnych w elementach zbrojonych według przyjętych zasad można nie sprawdzać, gdy jest spełniony warunek
Q^OJ5Rkbh0.
Zbrojenie poprzeczne (strzemiona i pręty odgięte) na odcinku belki c, na którym siła poprzeczna nie spełnia warunku (1.32), można projektować na silę rozwarstwiającą T obliczoną ze wzoru
«o
(1-33)
gdzie Q — największa wartość siły poprzecznej na rozpatrywanym odcinku belki, wyznaczona dla obciążenia obliczeniowego (na odcinkach przypodporowych belek za wartość Q przyjmuje się wartość siły poprzecznej w przekrojach odległych o h0 od lica podpory), c, - długość rozpatrywanego odcinka belki, na którym siła Q zmienia się w sposób ciągły.
Siła rozwarstwiająca T wyznaczona na odcinku c( spełniać powinna warunek
(1.34)
T, jest to część siły rozwarstwiającej przejmowana przez strzemiona pionowe
Tt>jT, (1.35)
T0 zaś to część siły rozwarstwiającej przejmowana przez pręty odgięte.
Obliczenie wartości T, i T0 podano w przykładzie liczbowym.
Przy obciążeniu trójkątnym bądź trapezowym wartość odcinka c oblicza się z równania kwadratowego, sposób obliczenia odcinka c oraz sity rozwarstwiającej T przeprowadza się następująco.