P1070817

WSTĘP

Katalog obejmie zabytki miasta Poznania w jego obecnych granicach administracyjnych. W ich obrębie znajduje się zarówno historyczne centrum z właściwym miastem lokowanym w połowie w. XIII, z dawnymi miasteczkami kościelnymi, jurydykami i przedmieściami, jak i szereg pobliskich wsi, z których dawniej przyłączone do Poznania uległy już zurbanizowaniu jako nowsze dzielnice miasta, dalsze zaś, położone bardziej obrzeżnie (mp. Głuszyna, Spławie) zachowały w większej lub mniejszej mierze swoją odrębność osadniczą. Bez względu na stopień integracji tych peryferyjnych jednostek osadniczych istniejące tam zabytki znajdą miejsce w poszczególnych częściach katalogu, zgodnie z terytorialnym układem miasta, któremu odpowiada podział materiału zabytkowego na cztery części.

Niniejsza, pierwsza część katalogu obejmuje zabytki najstarszych członów osadniczych Poznania: Ostrowa Tumskiego, Sródki i Komandorii Dominują tu obiekty sakralne i związane z nimi rezydencje — kurie i kanonie oraz fundacje kolegiów i szkoły, a na Sródce także budowle klasztorne. Niewielki udział mają fortyfikacje w. XXX i nowsza zabudowa mieszkalna.

Druga część zawierać będzie katalog zabytków sakralnych śródmieścia wraz ze starym miastem lewobrzeżnym; w obrębie śródmieścia (którego granicę wyznacza łuk linii kolejowej od pn. i zach., ul. Marchlewskiego od pd. i Warta od wsch.) znajdują się także kościoły i klasztory pierwotnie przedmiejskie. W trzeciej części znajdą się świeckie zabytki śródmieścia, głównie budynki publiczne, domy mieszkalne i nieliczne budowle fortyfikacyjne i przemysłowe. Część czwarta obejmie dzielnice poza śródmieściem i peryferie; tutaj dominować będzie nowsza zabudowa mieszkalna, obok również nowszych świątyń i innych budowli publicznych, oraz peryferyjne zabytki dawnych wsi, jak kościoły^ w Głu-zynie i Spławiu, pozostałości założeń dworskich i dawnych -‘ynów, a także relikty dziewiętnastowiecznych fortyfikacji, “lej zaś ich późniejszego, zewnętrznego łańcucha z drugiej

Połowy stulecia.