Obraz1 (15)

293

292

ROBOTNICZY RAJ

ROBOTNICZY RAJ

nianych był Alfred Milner, który jak pamiętamy, był członkiem Okrągłego Stołu i czołową postacią polityczną Południowej Afryki w czasie Wojny Burskiej. To właśnie w czasie tej wojny Btytyjczycy stworzyli obozy koncentracyjne. Jeżeli Goulevitcli mówi prawdę, nietrudno zrozumieć, kto krył się za bolszewickim pomysłem utworze nia systemu masowych obozów koncentracyjnych jako elementu nowego komunis tycznego ładu ekonomicznego - Anglicy.

Wczesnosowiecki system obozów koncentracyjnych był przedsięwzięciem na ogromną skalę, które swoje apogeum osiągnęło w czasie panowania następcy Lenina, Józefa Stalina. Pod jego brutalnymi rządami wylansowano przełomowy program uprzemysłowienia Rosji, którego początkiem był pierwszy „plan pięcio letni". Jego realizacja wymagała ogromnych ilości taniej siły roboczej. Aby |.| zdobyć, stworzono rozległą sieć obozów koncentracyjnych, które podlegały tajnc| policji, czyli NKWD. Więźniami obozów byli robotnicy-niewolnicy pracujący w srra szliyyych warunkach. Prawie wszyscy byli rdzennymi Rosjanami uwięzionymi pod najróżniejszymi pretekstami.

Obozy były przez wiele lat integralną częścią sowieckiego systemu ekonomie/ nego. Na przykład w roku 1941 przekazano NKWD 17 procent rosyjskich fundus/y inwestycyjnych jako pomoc przeznaczoną na zarządzanie nimi. Niemal połowa chromu i około dwóch trzecich rosyjskiej produkgi złota było owocem pracy ich mieszkańców. Przez obozy przewinęty się dziesiątki milionów ludzi, z których około 10 procent straciło w nich życie. Szacuje się, że od zbudowania pierwszych obozów do roku 1950 zamęczono w nich na śmierć od 3 do 4 milionów ludzi.

Sowieckie obozy koncentracyjne były zdecydowanie „kapitalistyczną" instytocja biorąc pod uwagę ich zadanie polegające na maksymalnej eksploatacji pracy człowic ka. „Uciemiężone klasy społeczne” stały się pod rządami swoich „wyzwolicieli" jeszcze bardziej uciemiężone. Nadal nie wiadomo, co stanie się z obozami w związku z przeprowadzanymi w Rosji reformami. W chwili pisania tej książki wciąż funk cjonują jako więzienne obozy pracy.

Narzucenie Rosjanom komunizmu i systemu obozów koncentracyjnych dokonało się w bardzo burzliwym okresie. Pierwsza wojna światowa była bardzo brutalnym konfliktem, który kosztował życie blisko dziesięciu milionów żołnierzy oraz kilku milionów cywilów. Tuż po jej zakończeniu w roku 1918 na ludzi zwaliło się kolejne nieszczęście - światowa epidemia gtypy. Trwała ona niespełna rok i pochłonęła w tym krótkim okresie czasu życie dalszych dwudziestu milionów ludzi. Była równie nagła i wyniszczająca jak czternastowieczna dżuma dyniienicza. Rosja odczuła u wydarzenia bardzo dotkliwie. Klęska głodu w połączeniu z grypą zabiła w latach 1914-1924 blisko dwadzieścia milionów Rosjan. Klęska głodu była wywołana prtri komunistyczną rewolucję i będące jej konsekwencją liczne bunty.

Dla uciemiężonego ludu rosyjskiego wydarzenia te były jedynie początkiem rozpoczynającego się koszmaru.

W ramach zainicjowanego przez Stalina w 1928 roku planu pięcioletniego wszystkie grunty prywatne miały być „skolektywizowane", to znaczy przejęte na własność państwa. Wielu rolników i właścicieli majątków ziemskich ze zrozumiałyc li względów przeciwstawiło się temu. W odpowiedzi rząd Stalina wdrożył program masowych mordów podobny do tego z czasów Rewolucji Francuski ,^chłoP' i właściciele ziemscy poddani zostali fizycznej eksterminacji po to, aby odebrać im ich /innie i usunąć ich jako przeszkodę w osiągnięciu komunistycznej ^ut0P¹¹- ^la eksterminacyjna kampania trwała od 1929 do 1934 roku. W tym czasie zamordowano miliony ludzi. Aby stać się ofiarą, wystarczyło posiadać ziemię. Reakcją na to |)y| bunt chłopów, którzy w latach 1932-1934 przetrzebili połowę rosyjskiego bydła.

I. m akt buntu połączony z działaniami komunistycznego rządu zmierzaj^'^{111 d}° /uiomadzenia dewiz poprzez eksport pszenicy (ponad 3,5 miliona ton wciągu dwóch lat) doprowadził do kolejnej klęski głodu, która pochłonęła życie dalszych P^,ęciu

milionów Rosjan.    , ,

Ogólną liczbę śmiertelnych ofiar powstałych w latach 1917-1950 będący™ ^DezP⁰~ iinlnim lub pośrednim wynikiem wprowadzania w Rosji rządów komunistycznych waruje się na 35-40 milionów. Jest to jeden z najwyższych wskaźników jrniertelnosct w odniesieniu do pojedynczego wydarzenia historycznego. Do tej liczby powinniśmy dociąć jeszcze ludzi, którzy stracili życie w związku z wprowadzanie"¹ ustroju komunistycznego w innych krajach, jak na przykład dwa miliony właśno™ zierns-

II,    li zamordowanych w Chinach w czasie załamania się programu upreemys^i0Wjema lansowanego przez Mao Tse-Tunga w latach pięćdziesiątych oraz miliony ludzi wyrżnięte w Kambodży na początku lat siedemdziesiątych za rządów Czerwonych Molierów. Na tle ogólnej liczby bezsensownie zabitych ludzi komunizm by> wydarzeniem o najbardziej katastroficznym charakterze w całej historii ludzkości

Powyższe rozważania nie mają na celu bicia w bębny zaciekłego antykcnunizmu. t hodzi mi tylko o pokazanie, że historyczne wzorce, któiym przyjrzeliśmy się juz wt /eśniej, powtarzają się w dwudziestym wieku. Komunizm jest czymś więcej niz tylko powtórzeniem wyświechtanego wzorca, któty był już wielokrotnie wykorzys-lywuny z tymi samymi tragicznymi skutkami. „Komunizm" jest kolejnym epizodem w długim szeregu destrukcyjnych, sztucznie prokurowanych wydarzeń,^{13 kror}yⁿ¹' tlol mistyczna sieć Bractwa, która popycha ludzi do walki, cierpień i unn^{eran,a bez} /.u litego celu. „Komunizm" nie był jakąkolwiek alternatywą w stosunku do wrogow, Innych usiłował zwalczać, to znaczy monopolistycznego „kapitalizmu’o^{raz rell}§" głuszących tychłe nadejście końca świata. Nowoczesny komunizm był ich naturalnym

Obecny demontaż sowieckiego i europejskiego komunizmu stał się ^za^^y?^el^ 1't.iwdziwego odrodzenia jak świat długi i szeroki. Frakcje Bractwa przychodziły l odchodziły przez całą dotychczasową historię ludzkości. Odejście każdej z nich t/ęsto przynosiło okres odrodzenia. Niestety, obecni wschodnioeuropejscy ^rei01' i tutorzy planują pozostawienie systemu papierowego inflacyjnego pier^dza oraz HWorzenie mającego wspomóc jego finansowanie stopniowo wdrażanego systemu podatkowego. Krwawe spoty etniczne i narodowościowe w kilku byłych krajach lomunistycznych pokazują, że odtworzono lub stworzono nowe przeciwstawne Itaki je w celu zburzenia pokoju, jaki miał przynieść koniec Zimnej Wojny-