I*
n
4.1. ANALIZA TREŚCI MATEMATYCZNYCH REALIZOWANYCH W KLASACH I-III
Przyroda „napisana" jen w języku matematycznym. Ten pogląd Galileusza wskazuje na lo. iż matematyka, w sposób względnie niezależny od innych metod ujmowania rzeczywistości, stanowi jednak narzędzie poznawania świata, pozwalające wniknąć w jego strukturę (Szewczuk 1983).
Nasuwa się więc wniosek, żc właśnie dlatego matematyka powinna kształtować, naturalnie w różnym zakresie, myślenie każdego człowieka. Stanowisko to jen powszechnie popierane, na tej zasadzie opiera się program nauczania szkolnego. Rzeczywistość tymczasem daleko odbiega od postulatów zawartych w poprzednim zdaniu.
Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej w wypadku uczniów upośledzonych umysłowo, posiadających ograniczone możliwości percepcyjne pojęć abstrakcyjnych. A przecież to właśnie poieoa matematyczne C££łlMic wysoki stopień ahstiakcyjnośęj Pogodzenie zatem sprzeczności wynikających ze specyfiki sfery poznawczej tej grupy dzieci i charakteru matematyki jako przedmiotu nauczania jen podstawowym celem, jaki winna realizować ortodydaktyka matematyki.
Zakres i treści nauczania matematyki określa obowiązujący program nauczania. Można dyskutować, czy ogólność haseł jen jego wadą czy zaletą. Uszczegółowienie treści, choćby w niewielkim stopniu, zwłaszcza przy braku odpowiednich podręczników pełniących rolę przewodnika metodycznego, utrudnia nauczycielowi opracowywanie materiału. Dla doświadczonego i twórczego nauczyciela ogólność sformułowań programowych jest jednak korzystna, pozwala bowiem nu pewną dowolność w realizacji rozsądnie postawionych celów, zależnych w głównej mierze od poziomu umysłowego dzieci, od ich predyspozycji psychicznych, zainteresowań, dojrzałości społecznej.
Nadrzędnym celem, który chcemy osiągnąć, jest z jednej strony ukstttl-łowamc pewnych pojęć i struktur matematycznych, z drugiej zaś - przyczynienie