5. Obliczanie obiegu parowego (z regeneracją i przegrzewem miedzy stopniowym)
Podstawą obliczenia jest schemat bloku. Dla przykładu weźmiemy blok i pojedynczym przegrzewem międzystopniowym i pięciostopniowym pod-grzewem regeneracyjnym, według schematu podanego na rysunkach 11.27
i 11.28.
Założono jeden pod grze w mieszankowy — odgazowywacz, przez który przepływa cały strumień wody zasilającej. Wymienniki wysokoprężne 1 i 2 wykonane są jako wielostrefowe z kaskadowym spływem kondensatu grzejnego do odgazowywacza. Ponieważ do wymiennika 2 dopływa para grzejna o najwyższym stopniu przegrzania, wymiennik ten jest trójstrefowy z chłodnicą pary przegrzanej. Podgrzewacze niskoprężne 4 i 5 założono jako jednost refowe.
Rys- 11.27. Schemat obiegu z pięciostopniowym podgrzewem regeneracyjnym i przegrzewem
międzystopniowym
s
Rys. 11.28. Unia ekspansji w turbinie z przegrzewem wtórnym i pięciostopniową regeneracją do przykładu podanego na rysunku 11.27
z pompami kondensatu grzejnego. Strumień podstawowy wody zasilającej tłoczony jest pr2fcz pompę główną zasilającą, umieszczoną za odgazowywaczem i pompę kondensatu, podającą wodę zasilającą z kondensatora do odgazowywacza. Do.obliczeń zakładamy jednostkowy strumień pary na wlocie do turbiny WP m0 — 1 kg/s. Numeracja 1—8 przedstawia stany pary w poszczególnych fazach obiegu zgadnie z rysunkiem 11.27. Odpowiednie oznaczenia podano też na rysunku 11.28; przykładowo dla stanu 5: pso oznacza ciśnienie w zaczepie turbiny, ps = p5o— Apf oznacza ciśnienie w przestrzeni parowej wymiennika 3.
Zakładamy, że podane na rysunkach 11.27 i 11.28 stany są znane. tj. znamy parametry pary świeżej p,, r, (punkt l), ciśnienia i temperatury przed i za przegrzewem międzystopniowym pJo, tło, p_,, r„. Znamy ciśnienie w kondensatorze pk = p8 jako ciśnienie końca ekspansji w turbinie, znamy też przebieg linii ekspansji od punktu 1 do 20 i od 3 do 80, tj. sprawność wewnętrzną turbiny WP i SP. Zakładamy znane temperatury wody zasilającej za kolejnymi wymiennikami tw. = twl, f„.2,.... łw5 i straty ciśnienia pary grzejnej Apj = Pjo~Pj w rurociągach zaczepowych, wreszcie końcowe różnice temperatur At2 we wszystkich wymiennikach (wartości At2 będą różniły się od siebie z uwagi na różne typy podgrzewaczy).
Z danych tych wynikają ciśnienia zaczepów w turbinie pj0 (p2P. p40. Ps$> p60, Pio) i punkty 20ł 40. 50, 60, 70 na linii ekspansji (rys. 11.28). W rozważanym przykładzie przyjęto często stosowany schemat, w którym pierwszy zaczep umieszczony jest na wylocie pary z turbiny WP. Ciśnienie pierwszego zaczepu równa się więc ciśnieniu przed przegrzewaczem międzystopniowym pJ0 = pr0.