P1510719

Obecnie berkszyry, hodowane w różnych krajach, a zwłaszcza w i Ameryce, są bardziej zbliżone do typa mięsnego aniżeli do tłuszczowo-mięsne-go. Ich udział w pogłowiu świń stale maleje, w Anglii wynosi już tylko ok 0.4%.

Tamworth (tamwort). Jest to jedyna złocistoruda angielska rasa świń (rys. 8.7 i 8.8 — wklejka). Zarówno umaszczenie świń tej rasy, jak i charakterystyczny długi, prosty ryj oraz stojące uszy nadają im znaczne podobieństwo do dzika. Pochodzenie rasy tamwort nie jest znane. Prawdopodobnie rasa ta wywodzi się od miejscowych świń prymitywnych, nieznacznie przekrzyżowa-nych innymi rasami, a główną rolę w jej powstaniu i ukształtowaniu odegrała — prawdopodobnie — jedynie selekcja i właściwy dobór.

Jest to rasa typu mięsnego, ale rośnie nieco wolniej niż w.b.a. Była ceniona, ponieważ dawała chude mięso. Dużą popularność zyskała w USA, Kanadzie, Nowej Zelandii i Australii. W USA wykorzystano ją do wyhodowania rasy minnesota 1. Sprowadzona do Polski, głównie na Lubelszczyznę, nie przyjęła się i nie odegrała istotnej roli w uszlachetnieniu naszego pogłowia. Obecnie także w Wielkiej Brytanii stanowi znikomy odsetek pogłowia świń.

Wielka czarna angielska (Large Black lub Cornwall). Jest to, podobnie jak tamwort, rasa typu mięsnego, o jednolitym czarnym umaszcze-niu i zwisłych uszach (rys. 8.9). Po pierwszej wojnie światowej w Wielkopolsce istniało kilka chlewni świń tej rasy, ale z biegiem czasu ich hodowla wygasła. Również w Wielkiej Brytanii ograniczono ich hodowlę do ok. 1% pogłowia.

Walijska (Welsh). Jest jedną z najstarszych ras hodowanych w Wielkiej Brytanii. Przez dość długi czas świnie tej rasy były zbliżone pokrojem do rasy niemieckiej uszlachetnionej krajowej, a więc miały białe umaszczenie, długie, zwisające uszy, dość ciężką głowę, silny przód i słabo umięśniony zad. Wprowadzenie (od 1953 r.) krwi rasy szwedzkiej uszlachetnionej krajowej przyczyniło się do uzyskania typu wybitnie mięsnego, odpowiadającego w pełni kryte-

Rys. 8.9. Rasa wielka czarna angielska (Large Black)

120