P5101423

Zadanie 10 (4 punkty)

Sacharoza - w przeciwieństwie do innych disacharydów - nie wykazuje właściwości redukujących (co wiąże sic x sposobem połączenia ze sobą cząsteczek cukrów prostych).

a) Spróbuj wyjaśnić ten problem w oparciu o zamieszczone poniżej stwierdzenia. Podkreśl właściwe: Sacharoza zbudowana Jest z:

-    dwóch fcctnhcfcsoŁ które nie wykazują właściwości redukujących.

-    dwóch aldoheksoz. które połączyły się wiązaniem glikozydowym z udziałem obu grup -OH przy asy-metrycznym atomie węgła c-1,

-    ketobeksozy i aldoheksoz). które połączyły sic wiązaniem glikozydowym utworzonym pomiędzy grupą -OH przy C-1 aldozy i grupą -OH przy 02 ketozy.

-    pemozy i heksozy.a te nie wykazują właściwości redukujących.

b)    Zaproponuj doświadczenie pozwalające potwierdzić brak redukujących właściwości sacharozy. W tym celu przedstaw schematyczny rysunek, obserwacje i wnioski.

c)    Wiedząc.ze rozpuszczalność sacharozy w temperaturze 30 *C wynosi 220 g/100 g wody. oblicz stężenie roztworu nasyconego otrzymanego w tej temperaturze.

Odpowiedź:

a) Sacharoza zbudowana Jest z:

-    dwóch ketobeksoz. które nie wykazują właściwości redukujących.

krtnhrifwy i ąMnłwŁwwy które połączyły far wiązaniem glikozydowym utworzonym oomiedzy gni-Mm i grupa -OH przy 02 keton pentozy i heksozy.a te nie wykazują właściwości redukujących.

-    dwóch airfnhrfcwiT które połączyły się wiązaniem glikozydowym z udziałem obu grup -OH przy asymetrycznym atomie węgła C-1,

sacharoza

Oheerwecje: powstaje czarny osad.

Wairiaalc sacharoza daje negatywny wynik w próbie Trommera. a powstający czarny osad CuO poebo-

dzi z rozkładu Cu(OH)^. więc sacharoza nie ma właściwości redukujących

c>

W 30 *Cy. 220 g sacharozy - 100 g wody m 220 g + 100 g - 320 g 220 g sacharozy - 320 g roztworu zg sacharozy - 100 g roztworu

Aminy. Aminokwasy. Białka. Kwasy nukleinowe

Aminy

Aminy można uważać za pochodne amoniaku, w którego cząsteczce jeden, dwa lub trzy atomy wodoru zostały zastąpione resztami węglowodorowymi (alkilowymi lub/l arylowyini).

• pierw szorzędowt •

CH, - NU, ^C<H, NH

metyloamina

fenyloamina (aininobenzen)

• drugorzędowe

CH, - NH - CH, CJŁ Nll CH

dimetyloamina N -n teiylofc nyioamina

• trzeciorzędowe

• alifatyczne

CH₍ — N(C,H,) - CH₍    N,N-dimety1opropyloainina

C^Hj — N(C₂H,) — CH_t N-ctylo-N-mctylofenyioamina

CHj - NH - C^H,    etylometyloamina

• aromatyczne

C_ftH, - NH

1

fenyloamina (anilina)

Rzędów om amin określona jest liczbą grup węglowodorowych związanych z atomem azotu Cząsteczki amin I- i Il-rzędowych ulegają asocjacji (pomiędzy cząsteczkami tworzą się wiązania w

we) i stąd mają wyższe temperatury wrzenia niż węglowodory nasycone o identycznej lit zbić atomow węgla w cząsteczce.

Niższe alifatyczne aminy są w temperaturze pokojowej gazami dobrze rozpuszczalnymi w wodzie, co jest wynikiem tworzenia się wiązań wodorowych między cząsteczkami aminy i wody Wyzszc amin) aJifiuyc/ nc są cieczami i substancjami stałymi.

Czy za pomocą uniwersalnego papierka wskaźnikowego można potwierdzić obecność aminy alifatycznej w układzie?

Tak. uniwersalny papierek wskaźnikowy zabarwia się na niebiesko:

CH, - NH₂ + H,0    -t= -* CH, - NH,* +■ OH' zasada metyioamoniowB

wzrost stężenia jonów OH podczas rozpuszczania aminy w wodza

tzedowości. Zwiększona w porównaniu z amoniakiem zasadowość jest sKuuctcm ercKtu tnauKcyjnego grup alkilowych, które dopychają elektrony w kierunku atomu azotu Najprostszą aminą aromatyczną jest fenyloamina, powszechnie zwana aniliną.

Aminy. Amioofcwmj'. IUU nw 299