P1520648

Rys. 4.11. Budowa ściany naczynia tętniczego CA) i żylnego (B)

■ 4.3.3. Ciśnienie krwi w obwodowym i płucnym obiegu krwi

rliewa komora serca krowy podczas skurczu wytwarza ciśnienie dochodzące ;^: do 24 kPa (180 mmHg). Tak wysokie ciśnienie pozwala pokonać opór zasta-,;,wek półksiężycowatych, otwierając krwi drogę na obwód oraz szczelnie zamy-; ką zastawki dwudzielne, tym samym uniemożliwiając cofnięcie się krwi do przedsionka. Kiedy ciśnienie w komorze przekroczy ciśnienie panujące w Ifiórcie, następuje wypchnięcie krwi z komory do aorty. W tym czasie w aorcie jmastępuie obniżenie ciśnienia do 13,3-16 kPa (100—120 mmHg). Nosi ono inazwę ciśnienia rozkurczowego. Wtłoczona w fazie skurczu do aorty krew ipodnosi ciśnienie do 17,3-20 kPa (130-150 mmHg). Jest to ciśnienie skurczo-Fwę. W tym czasie ściany aorty ulegają rozciągnięciu. Różnica między ciśnie-»nięm skurczowym a rozkurczowym w aorcie może dochodzić do 6,7 kPa r|50 mmHg), malejąc w miarę oddalania się od serca. Wartości skurczowego ^Rozkurczowego ciśnienia u różnych gatunków zwierząt, mierzone W aorcie, P^edstawia tabela 4.2.

K W miarę oddalania się od komoiy różnice pomiędzy ciśnieniem skurczonym i rozkurczowym maleją, zanikając cąłkowicie w obszarze tętniczek Ł^;przedwłosowatycb. Równocześnie, oddalająca się od serca krew traci energię ^potencjalną nadaną jej w czasie skurczu komoiy. Straty te spowodowane są lOporami, na jakie napotyka płynąca krew podlegająca ogólnym prawom fizyki Powiązanym z przemieszczaniem się cieczy w naczyniach. Zależą one od przeboju naczynia, jego długości i lepkości cieczy. Spadek ciśnienia jest niewielki ; przy przepływie krwi przez duże tętnice, narasta w miarę zmniejszania się

117