PB040713

224 Higiena i dobrostan zwierząt gospodarskich

sażcnic klatek muszą być dostosowane do ich indywidualnych potrzeb. Muszą być na tyle duże, aby umożliwiały tym zwierzętom przyjęcie pozycji wyprostowanej, a ponadto biorąc ich briachiacyjną technikę poruszania się, klatki muszą być tak obszerne i wysokie-, aby zwierzęta mogły się swobodnie kołysać na w pełni wyciągniętych ramionach, bez dotykania podłogi.

Zwierzęta gospodarskie, które mogą być użyte jako zwierzęta doświadczalne, utrzymuje się zgodnie z ogólnymi zasadami ujętymi w Rozpo. rządzeniu MRiRW (Dz. U. z dn. 8 marca 2004 r. nr 16, poz. 166) o minimalnych warunkach utrzymaniu zwierząt gospodarskich.

Temperatura. W tabeli 5.15 podany jest zakres temperatur, jakie zaleca się dla poszczególnych gatunków zwierząt laboratoryjnych. Należy również podkreślić, że wartości te zaleca się jedynie dla zwierząt dorosłych. Nowo narodzone i młode osobniki często potrzebują dużo wyższych temperatur. Przy regulowaniu temperatury w pomieszczeniach powinno się brać pod uwagę ewentualne zmiany termoregulacji u zwierząt laboratoryjnych, spowodowane szczególnymi warunkami fizjologicznymi lub skutkami doświadczeń.

Tabela 5.15. Zakres temperatury w pomieszczeniach dla zwierząt utrzymywanych w klatkach, kojcach lub na wybiegach wewnątrz pomieszczeń

Gatunki zwierząt lub grupy gatunków	Optymalny przedział temperatury (°C)
Zwierzęta naczelne z gatunków pochodzących z Nowego Świata	20-28
Myszy
Szczury
Chomiki syryjskie
Myszoskoczki	20-24
Świnki morskie
Zwierzęta naczelne z gatunków pochodzących ze Starego Świata
Przepiórki	___.
Króliki
Koty	_—-
Psy	15-21__—
Łasice	___—
Drób	_——-
Gołębie	_——
Trzoda chlewna	____S5|
Kozy	----§
Owce	10-24---"
Bydło	___——'
Konie	_—----^J

Temperatura powietrza w pomieszczeniach przeznaczonych dla zwie-pąt laboratoryjnych powinna być kontrolowana na bieżąco, ponieważ jest ona czynnikiem fizycznym, wywierającym poważny wpływ na metabolizm wszystkich zwierząt.

Wilgotność. Ekstremalne zmiany wilgotności względnej wywołują szkodliwe skutki dla zdrowia i samopoczucia zwierząt. Zalecane jest zatem, by poziom wilgotności względnej w pomieszczeniach został dostosowany jo gatunków w nich przebywających i był normalnie utrzymywany dla zwierząt laboratoryjnych w granicach 55% + 10%, a dla zwierząt doświadczalnych 70+ 10% (tab. 5.16).

Tabela 5.16. Zakres wilgotności względnej w pomieszczeniach dla zwierząt utrzymywanych w klatkach, kojcach

Wentylacja. Pomieszczenia do utrzymywania zwierząt laboratoryjnych powinny dysponować odpowiednim systemem wentylacji, dostosowanym do potrzeb gatunków tam przebywających. Zadaniem systemu wentylacji jest dostarczenie czystego powietrza i usuwanie nieprzyjemnych zapachów, gazów toksycznych, pyłu, mikroflory, a także pary wodnej i nadmiaru ciepła. Powietrze w pomieszczeniach powinno być często wymieniane. Częstość wentylacji odpowiadająca 15—20 cyklom wymiany powietrza na godzinę jest na ogół wystarczająca. Niemniej jednak w niektórych okolicznościach, przy małym zagęszczeniu w pomieszczeniu, można uznać za wystarczają częstość wentylacji wynoszącą 8—10 cykli wymiany powietrza na godzinę. Minimalną wymianę powietrza w m³/h/szt. przedstawia tabela 5.17.