Pict0007 (8)

3

3

AT Samolot „103" na próbach państwowych w czerwcu-lipcu 1941 roku / via Autor

AT „ /03"during State trials, June-July 1941 /viaAuthor

■; ' A iata solidnym murem z umieszczonym na u em kolczastym. Wewnątrz znajdowały się trzy ’iiiiinr::ji oecjalny, gdzie nocowali więźniowie i ich . v achnia i stołówka oraz barak roboczy (KB ), -¹ do wała się pracownia kreślarska. Wiosną * _ Tupolewa przywieziono do obozu bolszew-

i    : izie otrzymał zadanie od samego Ławrientija -' 7nej Nikołajewicz miał opracować czterosil-

ii ii, " mbowiec nurkujący „przeznaczony do zni-

roga w jego legowisku⁴⁴. Powinien to być h . u v bombowiec z dużym zasięgiem mogą-* - w przeciw wrogim okrętom, umocnieniom

; t- r.....dobnym celom. Podstawowym celem nowe-

tu miała być flota Zjednoczonego Króle-. było, w opinii kremlowskich bonzów, głów-'ii!    eciwnikiem państwa sowieckiego. Bombo-

ii    - mieć zasięg 5000 do 6000 kilometrów, tak

: num ZSRS mógł zaatakować bazy w Anglii . . z powrotem. Lot miał być kontynuowany min, e 10.000 metrów i dlatego maszyna powinna u:    wiednie wyposażenie: hermetyczną kabinę,

u Hit:    \sokościowe silniki itd. Cele miały być ni-

-: z lotu nurkowego pod dużymi kątami (50 do :    z prędkością do 900 km/h. Szczegółowe danin:    *" czne przytoczone są w tabeli nr 1.

lUtan w :x~.    ,5V

impin	2 silniki AM-37 chłodzone cieczg o mocy maksymalnej 1400 KM każdy
inupi	trzyłopatowe WISz—61T o średnicy 3,4 m
iipi:	13,2 m
ilIDIllillS:	18,8 m
# winian:	4,5 m
iiiiniiiiiiiiiniir “csz startowa	9950 kg
iiini::: ."i’"cnc ~iosa startowa	10.992 kg
ninnnp" oajnek bombowy	1000 kg
mmmmi* tidunek bombowy 2000 kg
mili:::® -cksymalna	635 km/h na pułapie 8000 m
:me na 5000 m	8,6 min
mm	10.600 m
imdHK tcf •	440 m
illlllK	730 m
i,iioif € strzeleckie	2 działka SzWAK kalibru 20 mm, 4 karabiny maszynowe SzKAS kalibru 7,62 mm
sep	3 osoby

Nowa konstrukcja otrzymała oznaczenie PB (piki-t. .'Zczij bombardirowszczik — bombowiec nurkują-jlbo samolot „57⁴⁴ (ANT-57). Napęd miały stano-. .ztery silniki M-105 TK-2, ale do tego czasu nie ■    . one gotowe i samolot był projektowany pod real-

. 'tniejące AM-37 o mocy 1400 KM. Projekt przezywał samouszczelniające się zbiorniki paliwa, sy-: Ti gazu neutralnego, opancerzenie stanowisk załogi nne nowinki.

Tupolew był całkowicie przekonany, że stworzenie >ego samolotu jest praktycznie niemożliwe. Takie

monstrum nie powstało w żadnym z państw — pomyśleć tylko: czterosilnikowy bombowiec nurkujący! Było jednak oczywiste, że spierać się od samego początku z okrutnym Berią oznaczało tylko jedno: grupa Tupolewa zostanie wymieciona do więzień i obozów. A trzeba przyznać, że w zespole byli znani inżynierowie i konstruktorzy: S. M. Jeger, A. W. Nadaszkiewicz, R. L. Bartini, G. S. Frankel, A. J. Rogow, W. A. Cziżew-skij i inni. W kwietniu 1939 roku liczył on 24 osoby.

Tak więc konstruktorzy przystąpili do prac obliczeniowych, zaś na podwórzu więzienia zaczęto budować makietę w skali 1:1. Dla wszystkich twórców nowego projektu było oczywiste: stworzenie czterosilni-kowego bombowca nurkującego jest niemożliwe — przemysł lotniczy Rosji nie był do tego gotowy. Jeśli zrozumie to także Beria, to oskarży ich o szkodnictwo i sabotaż, a wtedy czeka ich śmierć albo ciężki obóz. Wówczas mózg całego zespołu — Tupolew — przygotował memoriał dla Berii, gdzie wykazywał ogromny stopień komplikacji nierealnego projektu i nieefektywność takiego samolotu w warunkach bojowych, w zamian proponując stworzenie dwusilnikowego frontowego bombowca nurkującego. Gdy Tupolewa wezwano do gabinetu Berii (na Plac Łubiański w Moskwie), szef NKWD wysłuchał meldunku konstruktora i wściekł się nie na żarty. Prawdopodobnie bowiem poinformował Stalina o tworzonym właśnie „cud-bombowcu“.