216 *. BCM3MUIINIĄNIB
nia pracy rozdrabniania przeprowadził Hukka [12] na przykładzie materiałów twardych. Wyniki badań przedstawiono na rys. 9.3.
Jak widać, rozdrabnianiu zgrubnemu najlepiej odpowiada teoria objętościowa tCicka. drobnemu — teoria powierzchniowa Rittingera, a średniemu — teoria Bonda-Wanga.
Zależności między pracą techniczną rozdrabniania odnieeioną do jednostki masy, stopniem rozdrobnienia i maksymalną wielkością ziarna w produkcie przedstawiono na rys. 9.4, na którym zaznaczono również obszary zastosowań różnych rodzajów rozdrabniarek [6].
Rys. 9.3. Porównanie równali icorciycanych i wynikami doiwiadczalnymi rozdrabniania materiałów f 121
dc. I —
Dane do tego wykresu wzięto z badań przeprowadzonych w skib przemytej. Pozwalają one na przybliżoną ocenę zapotrzebowania energii. Jak to wytrilfl 2 rys. 9.4, praca rozdrabniania rośnie wraz ze wzrostem stopnia rozdrobnienia i S umniejszaniem się średnicy ziam w produkcie,
Podział materiałów na materiały twarde, średnio twarde i miękkie jest zależny od stopnia twardości tych materiałów, przyjętego wg skali Mohw. Skalę tę ułożono w ten sposób, le minerał o danym stopniu twardości jest zarysowywany pr/e/. minerał stopnia następnego. Skalę twardości wg Mohsa zestawiono poniżej:
Stopień twardości |
1 |
2 { 3 1 4 |
5 1 6 7 1 1 9 10 |
Materia! |
talk |
węglan 1 g,ps 1 wapnia! fluof* |
---{-- apatyt skaleń | kwarc lopaz » korund diament |
Zgodnie z tą skalą rozróżnia się:
1) rozdrabnianie materiałów twardych (5 - 10° twardości), np. kwarcu,
cementu;
2) rozdrabnianie materiałów o średniej twardości (3 - 4C twardości), np. węgla, soli;
3) rozdrabnianie materiałów miękkich (do 2° twardości), np. gipsu
Dla tak zdefiniowanych rodzajów rozdrabniania materiałów należy stosować wskazówki podane na rys. 9.4,
Bardziej szczegółowe zestawienie umożliwiające wybranie odpowiedniej rozdrabniarki do danego rodzaju rozdrabniania przedstawia tabl. 9.2 [20].
Przykład IX
Obliczyć prace tv!aiciwą konieczną do rozdrobnienia na sucho zlarn gipsu o średnicy 8.J mm w lalitnoki od stopnia rozdrobnienia.
Do określenia wzoru, wg którego należy obliczać pracę rozdrabniania, dogodnie jest posłużyć się wykresem 9.3. W tym celu zmienną opisaną na osi odciętych można przekształcić następująco:
!*.»
(i.
n
Graniczny punkt (brak rozdrobnienia) odpowiada zatem wartość zmiennej
odłożonej na osi odciętych
1.23 -10* m
1M
Mt" 0,0011
co odpowiada zakresowi równania Bonda-Wanga.
Maksymalny stopień rozdrobnienia opisywany tym równaniem odpowiada wartości • 10* m"\ zatem
** " "-7